آيات:
پسوره نساء- و براستى سفارش كرديم كسانى را كه پيش از شما كتاب داده شدند و شما را كه همانا بپرهيزيد خدا را و اگر كافر شويد همانا براى خداست آنچه كه در آسمانها و زمينهاست و خدا بىنياز و ستوده است- آيه 131.
و براى خداست آنچه كه در آسمانها و در زمين است و كافيست خدا را كارگذارى آيه 132.
اگر خواهد ببرد شما را اى گروه مردمان و بياورد ديگران را و خدا بر آن توانا است «1»- آيه 133.
و كسى كه بخواهد پاداش دنيا را پس در پيش خداست پاداش دنيا و آخرت و خدا شنوا و بينا باشد- آيه 134.پ سوره انعام- بگو او است قادر بر اينكه برانگيزد بر شما عذابى از فراز
سرتان و از زير پايتان يا بهم اندازدتان گروههائى غير هم آهنگ و ببرخى از شما بچشاند آسيب برخى را: بنگر چگونه ميگردانيم آيات را، باشد كه ايشان بفهمند- آيه 66.
و خداى سبحان فرموده: و پروردگارت بىنياز و صاحب رحمت است اگر بخواهد ميبرد و جانشين ميگرداند بعد از شما آنچه را كه بخواهد همان طور كه شما را بوجود آورد و از فرزندان جمعى ديگر- آيه 134.
همانا آنچه را كه وعده داده شدهايد آينده است و نيستيد شما عاجزكنندگان- آيه 135.
بگو اى قوم كار كنيد باندازهى قدرتتان همانا من عملكنندهام پس بزودى ميدانيد كسى كه مر او را ميباشد سرانجام آن سراى، همانا ستمگران رستگار نمى- شوند- آيه 136.پ سوره اعراف- و چه بسا از قريهاى كه اهلش را نابود كرديم پس عذاب ما بآن قريه آمد شب هنگام يا نيم روز، بودند خفتگان پس نبود در خواستشان وقتى كه ايشان را عذاب آمد مگر اينكه گفتند ما ستمگرانيم.پ سوره توبه- و بگو انجام دهيد بزودى خدا و رسول و مؤمنان كردار شما را مىبينند و بزودى برگرديد بسوى خداى داناى نهان و آشكار، سپس آگاه كند شما را بآنچه كه شما انجام ميدهيد- آيه 160.پ سوره يونس- و براستى نابود كرديم مردمان را پيش از شما چون ستم كردند و آمد ايشان را فرستادگان خدا با معجزات و نبودند كه ايمان بياورند چنين كيفر دهيم گروه گناهكار را بعد قرار داديم شما را جانشينان در زمين از بعد ايشان تا به بينيم چگونه عمل ميكنيد- آيه 15.
و خدا ميخواند بسوى سراى خود كه بهشت است و راهنمائى ميكند هر كس را كه بخواهد بسوى راه راست تا ميرسد بگفتارش كه مىفرمايد: و يا مىنمائيم بر تو برخى از آنچه (عذاب) را كه وعده ميدهيم ايشان را يا ترا مىميرانيم (پيش از
آن) پس بسوى ماست بازگشت اينان آنگاه خدا گواه است (و جزا خواهد داد ايشان را) بر كردارشان- آيه 47.
و براى هر جمعيتى رسولى است پس چون رسولشان آمد (و آنان مخالفت كردند) حكم شود ميانشان، بعدالت و دادگرى و با ايشان بستم رفتار نخواهد شد- آيه 48.
تا گفتهى خداى تعالى كه مىفرمايد، بگو بديشان كه بمن بگوئيد اگر عذاب خدا شما را همه شب يا هنگام روز بيايد چه خواهيد كرد چرا آنقدر عجله مىنمايند گنهكاران در رسيدن عذاب- آيه 53.
آيا پس از آنكه عذاب بوقوع پيوست اينك ايمان خواهيد آورد در صورتى كه خودتان بدان شتاب ميكرديد- آيه 54.
پس گفته مىشود بآن كه ستم كردند بچشيد عذاب جاويد را آيا پاداشى داده مىشويد جز بدان چه براى خود كسب كرديد- آيه 55.
تا گفتارش كه مىفرمايد: و نباشى تو در كارى و نخوانى از آن هيچ از قرآن و هيچ كارى نكنيد مگر اينكه ما بر آن براى شما گواه باشيم هنگامى كه آن كار را شروع ميكنيد و پنهان نميماند از پروردگارت باندازه ذرّه در زمين و نه در آسمان و نه در كوچكتر از آن و نه بزرگتر مگر در كتابيست روشن- آيه 62.
و ثابت و پا برجا ميكند خداوند حق را بسخنانش و اگر چه ناخوش دارند گناهكاران- آيه 83.پ سوره هود- اين از خبرهاى قريههاست كه مىخوانيم آن را بر تو بعضى از آنها اكنون پا برجا و برخى درويده شده- آيه 103.
و ما ايشان را ستم نكرديم بلكه آنان بر نفسهاى خود ستم كردند پس كفايت نكرد از ايشان خدايانشان كه غير از خدا ميخواندند از هيچ چيز آن هنگام كه فرمان پروردگارت آمد و نيفزود ايشان را جز نابودى- آيه 104.
و اين چنين است گرفتن پروردگارت آن زمان كه (بعذاب) بگيرد مردمى را كه آنها ستمگر بودند همانا گرفتن او دردناك و سخت است، همانا در آن مسلم
نشانهايست براى كسى كه از عذاب آخرت ترسيده اين روزيست كه براى آن مردم گرد آيند و اين روزيست كه ديده شود- آيه 106.
واپس نمياندازيم مگر براى مدت معينى- آيه 107.
روزى بيايد كه هيچ نفسى سخن نميگويد مگر باجازهى خدا پس بعضى از مردم بدبخت و برخى خوشبخت باشند- آيه 108.
سپس آنان كه بدبخت شدند پس در آتشند مر ايشان را فرياد سخت و ناله است- آيه 109.
در آتش جاويدانند تا زمانى كه زمين و آسمانها بجاست مگر آنچه كه خواست پروردگار تو است، همانا پروردگارت انجام دهنده است آنچه را كه بخواهد- آيه 110.
امّا آنان كه خوشبختند پس در بهشت جاويدانند تا زمانى كه آسمانها و زمين بجاست مگر آنچه را كه پروردگارت خواسته بخششى غير مقطوع است- آيه 111.
تا گفتهى خداى تعالى كه مىفرمايد: و همانا همه را بايشان تمام خواهد داد پروردگارت پاداش كردارشان را، همانا خدا آگاهست بكردارى كه انجام مىدهند- آيه 114.
پا برجا باش در مأموريت خود و كسى كه با تو برگشت و بايد سركشى نكنى كه همانا خدا بيناست بآنچه كه انجام ميدهيد- آيه 115.پ سوره رعد- بگو كيست خداى آسمانها و زمين؟ بگو خداست، بگو اختيار كرديد غير او دوستانى كه مالك نفع و ضررى نيستند، بگو آيا بينا و نابينا يكسانند يا نه تاريك و روشنى يكسانند؟ يا قرار دادهاند براى خدا انبازانى كه آفريدند مانند آفريدن خدا، سپس شباهت رساند بر ايشان آفريدگان، بگو خدا آفريننده هر چيز و او يكتا و مسلط است- آيه 18.
فرو فرستاد از آسمان آب را پس روانشد رودخانهها از آن آب باندازهى
خود پس برداشت اين آب روان كف بلند را و از آنچه مىافروزند بر آن در آتش از براى جستجوى پيرايه يا سرمايهى زندگى كفى را مانند آن، همچنين مثل مىزند خدا حق و باطل را، امّا كف پس ميبرد انداخته شده را و اما آنچه كه بهره ميدهد مردم را پس درنگ مىكند در زمين خداوند چنين مثلها را ميزند براى آنان كه اجابت كردند براى پروردگارشان نيكىها را و آنان كه اجابت نكردند مر خدا را و اگر همانا بر ايشان باشد تمام آنچه كه در زمين است و مانند آن با آنچه در زمين است همانا فدا دهند بآن، بر ايشان است بدى حساب و جايگاهشان دوزخ است و بد قرارگاهيست دوزخ- آيه 19.
آيا پس آنكه مىداند كه همانا بسوى تو فرستاده شده از طرف پروردگارت كه حق است، مانند كسى است كه او كور است همانا يادآور مىشوند صاحبان خردها- آيه 20.پ سوره ابراهيم- و براستى فرستاديم موسى را با آيات خودمان كه بيرون آور امتت را از تاريكىها بسوى روشنى و اندرز بده ايشان را بروزهاى خدا همانا در آن نشانههائيست از براى هر صبركننده و شكرگزارى- آيه 6.
گفتند پيامبرانشان آيا در خدا شكى است كه پديد آورندهى آسمانها و زمين است و شما را مىخواند كه برايتان بيامرزد گناهانتان را و تأخير مياندازد شما را تا زمان مرگتان كه نام برده شده- آيه 12.
آيا نميدانى كه خداوند آسمانها و زمين را آفريده براستى، اگر بخواهد ببرد شما را و بياورد آفريدگان تازهاى و اين كار بر خدا دشوار نيست- آيه 24.
و البته خدا را بىخبر مپندار از آنچه كه ستمكاران انجام مىدهند همانا آنان را باز پس مىاندازيم براى روزى كه گشاده ميماند در آن روز ديدهها شتابزدگانند ببالا دارندگانند سرهايشان را كه بر نميگردد بسوى آنان چشمهايشان
و دلهايشان خالى باشد، و بترسان مردمان را از روزى كه مىآيد ايشان را عذاب.
سپس آنان كه ستم كردند مىگويند: پروردگارا باز پس بيانداز ما را تا مدتى نزديك كه دعوت ترا اجابت كنيم و پيامبران را پيروى كنيم، آيا نبوديد كه سوگند ياد مىكرديد از پيش كه شما را نابودى نيست، و جاى گرفتيد در مسكنهاى آنان كه ستم كردند خودهايشان را و شما را آشكار شد كه چگونه با ايشان رفتار كرديم و براى شما مثلها زديم، و براستى حيله كردند مكرشان را و كيفر مكر و حيلهشان در پيشگاه خداست و اگر چه بود مكر آنان از آن حيله كوهها نابود مىشد، پس البته مپندار خدا را خلافكنندهى وعدهاش بپيامبران، همانا خداوند پيروز و صاحب انتقام است- آيه 49- 44.پ سوره نحل- آيا انتظار مىبريد جز اينكه آيد ايشان را فرشتگان يا بيايد فرمان پروردگارت همچنين انجام دادند، آنان كه پيش از ايشان بودند و خداوند ايشان را ستم نكرد و ليكن ايشان بودند كه بخودشان ستم ميكردند، پس ايشان را رسيد بديهائى كه انجام دادند و فرا گرفت ايشان را آنچه را كه بآن ريشخند مىكردند- آيه 37.
بخدا سوگند براستى فرستاديم ما (پيامبرانى) بسوى امّتانى پيش از تو پس جلوه داد بر ايشان شيطان كردارشان را پس اوست امروز دوست ايشان و براى آنان عذابيست دردناك- آيه 66.پ سوره اسراء- بگو هر كسى بسرشت خودش انجام مىدهد پس پروردگار شما داناتر است بكسى كه او بهتر راهنمائى مىكند راه را- آيه 87.پ سوره مريم- نيست هر آنكه در آسمانها و زمين است جز اينكه بر خداى وارد مىشود در حالى كه بنده است- آيه 95.
همانا ايشان را بحساب آورده و شمرده است شمردنى. و همهى ايشان بحضور او آيند روز قيامت تنها. آيه 96- 97.
تا گفته خداى تعالى كه ميفرمايد: و بسيار نابود كرديم ما پيش از ايشان از
قرنها آيا مىيابى از ايشان احدى را يا آوازى از ايشان مىشنوى.پ سوره انبياء- و چه بسيار درهم شكستيم از قريهاى كه (اهل) ستمكار بودند و پديد آورديم بعد از آن گروه ديگرى را- آيه 12.
پس چون عذاب ما را احساس كردند ناگاه ايشان از عذاب فرار كردند فرار مكنيد و برگرديد بسوى آنچه كه متنعم شديد در آن و مسكنهايتان، باشد كه شما پرسيده شويد- آيه 14.
گفتند واى بر ما كه ما ستمكنندگان بوديم، پس پيوسته بود اين ندايشان تا اينكه قرار داديم ايشان را دورشدهى بمرگ فرو ماندگان- آيه 15.
تا گفتهى خداى تعالى كه ميفرمايد: براستى ريشخند كردند پيامبران پيش از تو را پس فرا گرفته آنانى را كه ريشخند كردند از ايشان آنچه را كه بودند مسخره مىكردند- آيه 43.
بگو كى شما را شب و روز نگاه ميدارد غير از خداى بخشنده، بلكه ايشانند كه از ياد پروردگارشان روگردانند- آيه 44.
يا مر ايشانراست خدايانى كه كفايت كنند آنان را سواى ما، نه ميتوانند خود را يارى كنند و نه هم ايشان از طرف ما همراهى شوند- آيه 45.
بلكه كامياب كرديم ايشان و پدرانشان را تا عمرهايشان طولانى شد، آيا پس نمىبينى كه ما مىآوريم زمين را كه كم مىكنيم از اطرافش آيا پس ايشان پيروزشوندگانند- آيه 46.پ سوره حج- اى مردمان بپرهيزيد از پروردگارتان همانا جنبش روز قيامت بزرگ است- آيه 1.
روزى كه خواهيد ديد آن را كه غافل مىشود هر شير دهندهاى از بچهاش و ميگذارد هر صاحب حملى حمل خودش را و مردم را مست مىبينى و حال اينكه مست نباشند و ليكن عذاب خدا سخت است- آيه 3.
آيا نمىبينى كه همانا خدا سجده مىكند برايش هر كسى كه در آسمانها
و هر كس كه در زمين است و خورشيد و ماه و ستارگان، كوهها، درختان، جنبندگان و بسيارى از مردم و بسيارى ثابت شد بر او عذاب و كسى را كه خدا خوار كند، نيست مر او را هيچ عزيز دارندهاى همانا خدا انجام مىدهد هر كارى را كه بخواهد- آيه 20.
اين دو دشمن دشمنى كردند در بارهى پروردگارشان پس آنان كه كافر شدند بريده مىشود بر ايشان جامههائى از آتش كه ميريزد از فراز سرهايشان آب داغ كه گداخته مىشود بآن آنچه كه در شكمهايشان و پوستهايشان است و براى ايشانست گرزهائى از آهن هر گاه اراده كنند كه بيرون آيند از آن اندوه باز گرداننده شوند در آن و بچشند عذاب آتش سوزان را، همانا خدا آنان را كه ايمان آوردند و كردار شايسته انجام دادند وارد مىكند ببهشتهائى كه جارى مىشود از زير آنها نهرها و زيور مىكنند در آن النگوها از طلا و مرواريد و لباسهايشان در آنجا حرير است و رهنمائى شدهاند بپاكى گفتار و رهنمائى شدهاند بسوى راه پسنديده- آيه 25- 18.
و اگر ترا تكذيب مىكنند براستى تكذيب كردند پيش از ايشان قوم نوح و عاد و ثمود و قوم ابراهيم و قوم لوط و اصحاب مدين را و تكذيب كرده شد موسى پس مهلت دادم مر كافران را پس گرفتم ايشان را و چگونه بود انكار من و چه بسا از قريهها كه هلاك نموديم آنان را و اهل آن قريه ستمكار بودند پس آن فرود آمده است بر سقفهايش و چاه معطل مانده و كوشك بلند. تا گفتهى خداى تعالى كه ميفرمايد: و بسا قريهاى كه مهلت داديم مر آن را و آن ستمكننده بود بعد آن را گرفتم و بسوى من است بازگشت.پ سوره مؤمنون- چون يكى از ايشان را مرگ آمد، گفت: خدايا مرا برگردان شايد من كارى شايسته انجام دهم در آنچه كه واگذاشتم، بس كن كه همانا آن سخنى است كه او گويندهى آنست و از پيش ايشان پردهايست تا روزى كه برانگيخته مىشوند، پس چون در صور دميده مىشود پس نباشد نسبتى در ميانشان در آن
روز و از يك ديگر نپرسند پس هر كسى كه سنگين است ترازوى او پس ايشانند رستگاران و هر كس كه ترازويش سبك است پس ايشان كسانى هستند كه زيان كردند نفسهايشان را و در دوزخ جاويدانند- آيه 107- 101.پ سوره نور- آگاه باشيد كه همانا مر خدا راست آنچه در آسمانها و زمين است براستى مىداند آنچه را كه شما بر آنيد و روزى را كه شما بسوى او بر مى- گرديد پس خبر مىدهد ايشان را بآنچه كه انجام دادهاند و خدا بهمه چيز دانا است- آيه 64.پ سوره نمل- جز اين نيست كه مأمور شدم كه پرستش كنم پروردگار اين شهر را كه حرام گردانيد او را و مر او راست همه چيز و مأمور شدم كه از مسلمانان باشم و اينكه قرآن را بخوانم پس آنكه هدايت شد چيست جز اين نيست كه خودش هدايت مىشود و آنكه گمراه شد. سپس بگو همانا من از بيم دهندگانم- آيه 93.
و بگو سپاس مر خدا را كه بزودى آياتش را بشما مىنمايد پس بشناسيد آن را و نيست پروردگار تو بيخبر از آنچه كه انجام مىدهيد- آيه 96.پ سوره قصص- و براستى داديم موسى را كتاب پس از آنكه پيشينيان را نابود كرديم كه دليلهاى بينش بخش است براى مردمان هدايت و رحمت است باشد كه ايشان پند گيرند تا آنجا كه مىفرمايد: و ليكن آفريديم قرنها را پس دراز شد بر ايشان مدت زندگانى و مقيم اهل مدين نبودى تا بر آنان آيات را بخوانى و ليكن ما بوديم فرستادگان.پ سوره روم- بگو در زمين گردش كنيد پس بنگريد چگونه بود سرانجام كار آنجا كه بودند پيش بيشترشان مشركان- آيه 42.
پس راست دار چهرهات را براى دين درست پيش از آنكه بيايد روزى كه او را باز گرداندنى نيست از طرف خدا چنين روزى جدا ميشوند- آيه 43.
آن كس كه كافر شد پس اوست نتيجه كفرش و هر كس كردار شايسته انجام
دهد نتيجهاش براى خودشان آماده مىشود- آيه 44.
تا پاداشى دهد از فضلش آنان را كه ايمان آوردند و كردار شايسته انجام دادند براستى او كافران را دوست نميدارد- آيه 45.
تا گفتهى خداى تعالى كه ميفرمايد: مسلّم رسولانى پيش از تو فرستاديم بسوى مردمانشان پس با آيات ايشان را آمدند سپس از آنان كه نافرمانى كردند انتقام كشيديم باشد كه بر ما يارى مؤمنان ثابت گردد- آيه 47.پ سوره سجده- آيا هدايت نكرد ايشان را كه چه بسيار نابود كرديم ما پيش از ايشان از قرنها كه ميرفتند در جايگاهشان براستى در آن نابودى آياتى است آيا نميشنويد- آيه 26.پ سوره سبأ- آيا پس نمينگرند بسوى آنچه باشد جلو رويشان و پشت سرشان از آسمان و زمين اگر بخواهيم فرو مىبريم ايشان را در زمين يا فرو اندازيم ايشان را از آسمان همانا درين كار هر آينه نشانهايست براى هر بندهاى كه بازگشتكننده است- آيه 10.
و فرموده است خداى تعالى و فاصله افكنده شد ميان آنان و ميان آنچه كه ميل داشتند- آيه 54.
چنان كه انجام داده شد با مثال ايشان از پيش براستى ايشان بودند در شكى بشك اندازنده- آيه 55.پ سوره فاطر- اى گروه مردمان شمائيد نيازمندان بسوى خدا و همانا او بينياز و ستوده است.
اگر بخواهيد شما را ميبرد و خلق تازهاى مىآورد. و اين كار بر خدا سخت نيست- آيه 18- 16.
تا آنجا كه فرموده: آيا گردش نمىكنند در زمين سپس بنگرند چگونه بود سرانجام آنان كه پيش از ايشان بودند و نيرومندتر از ايشان بودند و خدا را چيزى ناتوان نمىكند در آسمانها و نه در زمين، همانا خدا دانا و تواناست-
آيه 44.پ سوره يس- دريغ بر بندگان كه نيايد ايشان را هيچ رسول و فرستادهاى جز آنكه هستند او را ريشخند و استهزاء مينمايند- آيه 29.
اگر ميخواستيم هر آينه رقم نابودى ميكشيديم بر ديدگانشان پيشى گرفته بودند راه را پس كى مىديدند- آيه 66.پ سوره زمر- بگو براستى مأمور شدم كه پرستش كنم خدا را از روى اخلاص و مأمور شدم كه بوده باشم اولين مسلمان. بگو همانا مىترسم اگر نافرمانى كنم پروردگارم را از عذاب روز بزرگ. بگو خدا را پرستش ميكنم خالصكنندهام برايش دينم را. پرستش كنيد هر چه را بخواهيد سواى خدا بگو زيانكاران آنانند كه زيان كردند بنفسهاى خود و كسانشان را روز قيامت دانسته باشيد كه همانست زيان آشكار. مر ايشان را است از فرازشان سايبانهايى از آتش و از زيرشان سايبانها، بيم مىدهد خدا بآن بندگانش را اى بندگان بپرهيزيد از من.
و آنان كه از طاغوت دورى كردند كه بپرستند آن را و باز گشت بخدا نمودند مر ايشان را مژده است، پس مژده بده مر آنان را كه سخن را مىشنوند پيروى ميكنند خوبترش را آنان همانند كه خداى هدايتشان كرده ايشانند صاحب خردها. آيا پس آنكه واجب شد بر او سخن عذاب آيا تو نجات مىدهى آنكه در آتش باشد- آيه 20- 14.
ليكن آنان كه از پروردگارشان ترسيدند بر ايشان غرفههائيست كه بر فراز آنها غرفههائى بنا شده كه از زير آنها نهرها جاريست وعده داده خدا و خلاف نميكند خدا وعده را. و خداى تعالى فرموده: آيا پس كسى كه نگهدارى كند برويش بدى عذاب را روز قيامت و گفته شده براى ستمگران بچشيد آنچه را كه بدست آورديد. دروغ بستهاند كسانى كه از پيش بودند سپس عذاب آمد ايشان را از جايى كه نمىدانستند. آيه 27- 25.
پس خداوند ايشان را خوارى چشانيد در زندگى دنيا و هر آينه عذاب آخرت بزرگتر است اگر باشند كه بدانند- آيه 28.
و همانا اگر براى آنان كه ستم كردند آنچه كه در زمين است تمامى و مانند آن با آن فدا مىدادند بآن از بدى عذاب روز قيامت و ظاهر شد مر ايشان را از طرف خدا نبودند كه گمان برند- آيه 48.پ سوره المؤمن- آيا گردش نكردند در زمين پس بنگرند چگونه بود سرانجام كار آنان كه پيش از ايشان بودند كه نيرومندتر بودند از آنان در توانائى و اثرها در زمين پس گرفت خدا ايشان را بواسطهى گناهشان و نبود مر ايشان را از طرف خدا نگهدارنده- آيه 22.
سبب اين است كه همانا بايشان مىآمد رسولانشان با معجزات سپس كافر شدند پس گرفت ايشان را خدا همانا آن خدا نيرومند و سخت مجازاتكننده است- آيه 23.
و اى گروه چيست مرا كه شما را بسوى نجات ميخوانم و مرا بسوى آتش مىخوانيد. مرا دعوت ميكنيد كه كافر شوم بخدا و شريك سازم باو آنچه را كه مرا دانشى بآن نيست و من شما را بسوى خداى پيروز و آمرزنده دعوت ميكنم.
ناچار آنچه را كه بسوى آن مرا ميخوانيد نيست مر او را خواندنى در دنيا و نه هم در آخرت و همانا بر گشت ما بسوى خداست و همانا اسرافكنندگان اهل آتشاند سپس بزودى ياد خواهيد كرد آنچه را كه ميگويم براى شما و كارم را بسوى خدا واميگذارم همانا خدا بيناست بر بندگان. پس نگهداشت خدا او را از بديهائى كه انديشيدند و فرا گرفت كسان فرعون را بدى مجازات- آيات 48- 44.پ سوره حم عسق- مىبينى ستمگران را كه چون عذاب را ببينند ميگويند آيا بسوى بازگشتن راهى هست؟ و مىبينى ايشان را عرضكرده ميشوند بر آن خشوعكنندگان از خوارى نگاه ميكنند نگريستى پنهان، گفتهاند آنان كه
ايمان آوردهاند همانا زيانكاران همانهايند كه بخويشتن و كسانشان زيان كردند روز قيامت، دانسته باشيد كه همانا ستمگران در عذاب پايندهاند. و نباشد مر ايشان را دوستانى كه يارى كند آنان را سواى خدا و هر كس را كه خدا گمراه نمايد پس نباشد مر او را هيچ راهى. اجابت كنيد مر پروردگارتان را پيش از آنكه بيايد روزى كه چارهاى برايش نباشد از طرف خدا و نباشد مر شما را هيچ پناهى در آن روز و نباشد مر شما را هيچ انكارى- آيات 47- 44.پ سوره زخرف- و بسيار فرستاديم از پيامبر در پيشينيان و نمىآمد ايشان را پيامبرى مگر اينكه بودند كه او را ريشخند ميكردند پس نابود كرديم سختتر از ايشان را از نظر نيرو و گذشت داستان پيشينيان. آيات 8- 6.
تا گفتهى پروردگار كه ميفرمايد: و همچنين نفرستاديم پيش از تو در دهى هيچ بيم دهندهاى مگر اينكه گفتند منعمانش همانا پيدا كرديم پدرانمان را بر يك روشى و همانا ما بر اثرهايشان اقتداكنندگانيم. گفته است آيا و اگر بياوريم شما را هدايتكنندهتر از آنچه كه يافتيد بر آن پدرانتان را گفتند همانا ما بآنچه فرستاده شديد انكاركنندگانيم. سپس انتقام كشيديم از ايشان پس بنگر چگونه بود سرانجام كار تكذيبكنندگان. آيات 25- 23.پ سوره الدخان- چقدر واگذاردند از باغها و چشمهها. و كشتها و جاهاى خوب. و نعمتى كه در آن متنعم بودند. همچنين بميراث داديم آن نعمتها را بگروهى ديگر. پس نگريست بر ايشان آسمان و زمين و نبودند مهلت دادهشدگان آيات 30- 26.پ سوره الاحقاف- و بحقيقت نيرو داديم ايشان را در آنچه كه شما را در آن نيرو نداديم و قرار داديم براى ايشان گوش و ديده و دل پس كفايت نميكند ايشان را گوششان و نه چشمشان و نه دلشان هيچ چيز زيرا بودند كه آيات خدا را انكار ميكردند و احاطه كرد بايشان آنچه بودند كه بآن ريشخند ميكردند- آيه 26.پ سوره ق- و بسيار نابود كرديم پيش از ايشان از قرنى كه آنها سختتر
بودند از ايشان از حيث نيرو پس راه انداختند در كشورها آيا گريزگاهى بود همانا در اين كار هر آينه يادآوريست براى كسى كه او را دلى است يا گوشى انداخت و او شاهد است. آيات 36- 35.پ سوره الواقعة- ما قرار داديم ميان شما مرگ را و نيستيم شكست خورده بر اينكه بدل آوريم مانند شما را و بيافرينيم در آنچه كه نمىدانيد- آيه 61.پ سوره التغابن- آفريده است آسمانها و زمين را براستى و بنگاشت شما را پس نيكو آفريد صورتهاى شما را و بسوى اوست باز گشت. مىداند آنچه را كه در آسمانها و زمين است و ميداند آنچه را كه پنهان ميكنيد و آنچه را كه آشكار مىنمائيد و خداوند داناست بريشه سينهها. آيا نيامد شما را خبر آنان كه كافر شدند از پيش پس چشيدند بدى كارشان را و بر ايشان عذابى دردناك است. آن بسبب اين بود كه آمد ايشان را رسولان با گواهان سپس گفتند آيا بشرى ما را هدايت مىكند سپس انكار كردند و رو گرداندند و خدا بىنياز است، بىنيازى پسنديده و ستوده. آيات 6- 3.پ سوره الطلاق- و چه بسا قريهاى كه سركشى كرد از فرمان پروردگارش و پيامبران پس حساب كرديم او را حسابى سخت و عذاب كرديم او را عذابى بد. پس چشيد سرانجام كارش را زيان. آماده كرد خدا برايشان عذابى سخت پس بپرهيزيد خدا را اى صاحبان خردها. آيات 10- 8.پ سوره الملك- پس چون كه ديدند آن را نزديك، بد شود چهرهى كسانى كه كافر شدند و گفته شد، اين است آنچه را كه ادعا مىكرديد.
بگو آيا مىبينى اگر خدا نابود سازد مرا و هر كسى كه با من است يا رحم كند پس كيست كه پناه دهد كافران را از عذاب دردناك. بگو او خداست كه ايمان آورديم باو و بر اوست توكلمان پس بزودى مىدانيد كسى را كه او در گمراهى آشكار است. بگو خبر دهيد اگر آب شما فرو رود پس كيست كه بياورد
شما را آبى روان. آيات 31- 27.پ سوره المعارج- آيا طمع دارد هر مردى از ايشان كه داخل بهشت پر نعمت شود. نه چنين است ما آفريديم ايشان را از آنچه كه مىدانند. پس چنين نيست سوگند ياد مىكنيم بپروردگار مشرقها و مغربها كه ما هر آينه توانائيم. باينكه عوض بهتر از ايشان آوريم و نيستيم ما پيشى گرفته شده. پس واگذار ايشان را تا صحبت باطل كنند و بازى نمايند تا ملاقات كنند روزى را كه وعده داده شدهاند.
روزى كه از گورستانها بيرون آيند شتابنده، گويا ايشان بسوى علمى بر پا شده ميشتابند. در حالى كه ديدگانشان فرو افتاده بپوشد اينان را خوارى اين آن روزى است كه وعده داده شدهاند- آيات 44- 38.پ سوره القيمة- چهرههائيست در آن روز برافروخته. بسوى پروردگارشان نگرنده. و چهرههائيست در آن روز تيره. پندارى آسيبى بآنها رسانيده مىشود.
نه چنين است چون برسد به چنبرههاى گردن. و گفته مىشود كيست شفا دهنده.
و گمان كند كه آنست جدائى. و پيچيده شود ساق بساق. بسوى پروردگار تو است در آن روز راندن. پس نه تصديق تو نمود و نه نماز گذارد. و ليكن تكذيب كرد و رو گرداند. پس رفت بسوى اهل خود مىخراميد. سزاوارتر است پس سزاوارتر. پس سزاوار است سزاوارتر. آيا گمان مىكند آدمى بيهوده واگذارده مىشود. آيا نبوده نطفهاى كه از منى ريخته مىشود. پس بود خون بسته پس آفريد و بعد راست شد. پس قرار داد از آن، دو جفت نر و ماده. آيا نيست آن خدا توانا بر اينكه مردگان را زنده كند. آيات 40- 22.پ سوره المرسلات- آيا نابود نكرديم پيشينيان را. پس از پى ايشان ديگران را. چنين رفتار مىكنيم با گنهكاران واى در آن روز بر تكذيبكنندگان آيات 19- 16.پ سوره النبأ- همانا بيم داديم شما را از مجازاتى نزديك. روزى كه مى- نگرد مرد آن اعمالى را كه از پيش فرستاده و كافر مىگويد اى كاش من خاك
بودم- آيات 41- 40.پ سوره عبس- پس هر گاه آيد فريادى كه گوش را كر كند. روزى كه مرد از برادرش فرار كند. و از مادرش و پدرش. از زن و پسرش. هر مردى از ايشان چنين كاريست در آن روز كه او را سرگرم دارد. چهرههائى در آن روز درخشانست خندان و شادمان. و چهرههائى بر آنها كدورت است. فرا گيرد آنها را تيرگى.
آن گروهند كافران بدكار. آيات 42- 33.پ سوره الانفطار- همانا نيكان در بهشتند. و همانا بدكاران در دوزخ. در آيند روز جزا- آيات 15- 13.پ سوره المطففين- آيا گمان نمىبرند ايشان كه برانگيخته برانگيخته شدگانند.
براى روزى بزرگ. روزى كه بپا خيزند مردم بسوى پروردگار جهانيان.
آيات 6- 4.پ سوره الغاشية- آيا آمد ترا حكايت آن فروگيرنده. چهرههائى كه در آن روز بيمناك است. عملكننده و رنج كشيدهاند. كه وارد مىشوند در آتش بسيار گرم. آشامانده شوند از چشمههاى بسيار گرم. بر ايشان غذائى جز از خار خشك نيست. كه نه فربه كند و نه دفع گرسنگى نمايد. چهرههائيست در آن روز تازه از كوشششان خوشنودند. در بهشتى بلند پايه. كه در آنجا سخنانى بيهوده نمىشوند.
در آن بهشت چشمهاى روانست. در آنست تختهائى بلند. و جامههائى نهاده و بالشهائى بهم پيوسته، و فرشهاى گرانبها گسترده. آيات 16- 1
