پ1- از حضرت على (امير المؤمنين، عليه السّلام) رسيده كه فرموده: بپرهيزيد از عبادتكنندگان نادان و از دانشمندان گناهكار، زيرا ايشان فتنه و تباهكارى و ضلالت و گمراهى هر گمراه شدهاند.پ 2- رسول خدا (صلّى اللَّه عليه و آله) فرموده: هر كه از روى نادانى كارى انجام دهد فساد و تباهى او بيشتر از صلاح و نيكو كردارى او است.
پ3- از موسى پسر بكر از كسى كه از حضرت ابو عبد اللَّه (امام صادق، عليه السّلام) شنيده رسيده كه حضرت فرموده:
كسى كه از روى نابينائى (نادانى) كارى انجام دهد مانند روندهاى است بدنبال آب نماى در زمينهاى هموار كه (گمان ميكند آن آبنما آب است تا آنكه چون بآنجا رسد آبى نيابد، پس) تند روى او جز دورى (راه) را نمىافزايد.پ 4- حضرت امير المؤمنين (عليه السّلام) فرموده:
عبادتكنندهاى كه (عبادتش) از روى فهم و دانائى نيست مانند الاغ آسيا است كه به اطراف خود ميگردد و (از جايش) دور نميشود، و دو ركعت نماز از دانا بهتر است از هفتاد ركعت از نادان، زيرا فتنه و تباهكارى بدانا روى مىآورد و او بوسيله دانش خود از آن بيرون ميرود، و فتنه بجاهل و نادان رخ ميدهد پس او را (بسبب نادانيش) از جا بر كند و پراكنده سازد، و كار اندك
با دانش بسيار بهتر است از كار بسيار با دانش كم و شكّ و دو دلى و شبهه و چيزى كه در آن حقّ بباطل اشتباه و مانند گردد.
