پبصائر: جابر از حضرت باقر عليه السّلام در آيه: قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَ الَّذِينَ لا يَعْلَمُونَ إِنَّما يَتَذَكَّرُ أُولُوا الْأَلْبابِ نقل كرد كه فرمود ما كسانى هستيم كه داراى علميم و دشمنان ما نادانند و شيعيان ما اولو الالباب (خردمندان).
از بصائر و كنز جامع الفوائد و تفسير فرات عين همين روايت نقل شدهپ بصائر: علي بن اسباط از پدر خود نقل كرد كه گفت خدمت حضرت صادق عليه السّلام بوديم مردى از اهالى هيت معنى آيه: قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَ الَّذِينَ لا يَعْلَمُونَ إِنَّما يَتَذَكَّرُ أُولُوا الْأَلْبابِ را پرسيد فرمود ما كسانى هستيم كه مىدانيم و دشمنانمان نادانند و شيعيان خردمندان. چهار روايت ديگر عين همين نقل مىشود.پ كافى: عمار ساباطى گفت از حضرت صادق عليه السّلام اين آيه را پرسيدم: وَ إِذا مَسَّ الْإِنْسانَ ضُرٌّ دَعا رَبَّهُ مُنِيباً إِلَيْهِ فرمود در باره ابو الفصيل (ابو بكر) نازل شده او پيامبر اكرم را ساحر ميدانست وقتى مبتلا به بيمارى ميشد (اذا مسه الضر)
با زارى و تضرع خدا را ميخواند و توبه ميكرد از عقيده خود نسبت به پيامبر ثُمَّ إِذا خَوَّلَهُ نِعْمَةً مِنْهُ اما وقتى خوب ميشد. نَسِيَ ما كانَ يَدْعُوا إِلَيْهِ مِنْ قَبْلُ فراموش مىكرد از توبه خود راجع بساحر خواندن پيامبر بهمين جهت خداوند ميفرمايد: قُلْ تَمَتَّعْ بِكُفْرِكَ قَلِيلًا إِنَّكَ مِنْ أَصْحابِ النَّارِ بگو مختصرى از كفر خود بهرهمند شود با چند روز خلافت بدون استحقاق.
آنگاه حضرت صادق عليه السّلام فرمود خداوند سخن را برميگرداند بجانب علي و فضل و مقامش در نزد خدا و ميفرمايد: أَمَّنْ هُوَ قانِتٌ آناءَ اللَّيْلِ ساجِداً وَ قائِماً يَحْذَرُ الْآخِرَةَ وَ يَرْجُوا رَحْمَةَ رَبِّهِ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الَّذِينَ يَعْلَمُونَ يا كسى كه پيوسته در شبهاى تار بعبادت خدا در سجده و قيام بسر مىبرد و اميد رحمت پروردگار را دارد بگو آيا برابرند آنها كه ميدانند محمّد رسول خدا است وَ الَّذِينَ لا يَعْلَمُونَ و كسانى كه او را ساحر و كذاب ميخوانند إِنَّما يَتَذَكَّرُ أُولُوا الْأَلْبابِ فرمود تأويل آيه چنين است.
توضيح: خواهد آمد كه از ابا بكر بابى الفصيل تعبير شده چون معنى بكر و فصيل بهم نزديك است. سيد شريف در بعضى تعليقات خود نوشته است در كنيه گاهى معانى اصلى در نظر گرفته مىشود چنانچه نقل شده كه در بعضى از جنگهاى مشركين ابا بكر را صدا ميزدند ابو الفصيل- پايان بايد توجه داشت كه اين آيه از بزرگترين دليلها بر امامت ائمه ما است بجهت اتفاق تمام امت كه آنها عالم ترين افراد در زمان خود بردهاند مخصوصا نسبت بخلفاى هم عصر خود.پ كنز: فضيل از حضرت باقر در آيه: وَ تِلْكَ الْأَمْثالُ نَضْرِبُها لِلنَّاسِ وَ ما يَعْقِلُها إِلَّا الْعالِمُونَ فرمود ما عالمون هستيم.پ عياشى: جابر از حضرت باقر در آيه وَ ما أُوتِيتُمْ مِنَ الْعِلْمِ إِلَّا قَلِيلًا
نقل كرد كه فرمود تفسير آيه در باطن اينست كه علم داده نشده مگر باندكى از مردم يعنى علم داده نشده مگر به اندكى از شما.پ كنز: بريد از حضرت باقر نقل كرد در تفسير آيه بَلْ هُوَ آياتٌ بَيِّناتٌ فِي صُدُورِ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ فرمود ما را قصد نموده.پ كنز: ابن عباس در آيه إِنَّما يَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءُ گفت منظور علي است كه عالم بخدا او از او ميترسيد و مراقب پروردگار بود و عمل بواجبات مينمود و در راه خدا جهاد ميكرد و پيرو تمام دستورات بود و جوياى خشنودى خدا و پيامبر بود.
