حياء از خدا و خلق‏

پ‏1- ابو عبيده گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: حياء از ايمان است، و ايمان هم جايش بهشت مى‏باشد.پ 2- حسن صيقل گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: حياء و عفت و كم سخنى از علائم ايمان مى‏باشند.پ 3- عوام بن زبير گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كس شرم و حياء داشته باشد در علم خود هم دقيق خواهد بود. 4- معاذ بن كثير گويد: امام عليه السّلام فرمود: حياء و ايمان در يك ريسمان بسته شده‏اند هر گاه يكى از آنها رفت ديگرى هم دنبال آن مى‏رود.پ 5- يكى از راويان امام صادق عليه السّلام روايت مى‏كند كه فرمود: ايمان ندارد كسى كه حياء ندارد.پ 6- برقى در يك حديث از حضرت رسول صلى اللَّه عليه و آله روايت مى‏كند كه فرمود: حياء بر دو گونه است، حياء عقل و حياء نادانى، حياء عقل علم است و حياء حماقت از جهالت بر مى‏خيزد.پ 7- على لهبى از امام صادق عليه السّلام روايت مى‏كند كه رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: اگر كسى چهار خصلت داشته باشد خداوند او را رحمت مى‏كند اگر چه گناهش زياد باشد، و آنها عبارتند از صداقت، حياء، حسن خلق و شكرگزارى.پ 8- ابن اسباط از امام رضا عليه السّلام روايت كرده كه رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: از نصايح پيامبران چيزى باقى نمانده مگر آنكه مردم مى‏گويند هر گاه حياء ندارى هر چه مى‏خواهى بكن.پ 9- عبد اللَّه بن ميمون از حضرت صادق عليه السّلام و او از پدرانش عليهم السّلام روايت مى‏كند كه رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: از خداوند آن طور كه شايسته است حياء كنيد

 

گفتند: يا رسول اللَّه ما چه كارى انجام دهيم.پ فرمود: اگر مى‏خواهيد انجام دهيد بايد شب‏ها به خواب نرويد مگر اينكه مرگتان در نظرتان باشد، بايد زبانتان را حفظ كنيد، و شكم را نگهداريد، و از قبر و پوسيدن بدن ياد نمائيد، و هر كس مى‏خواهد به آخرت برسد بايد از آرايش‏هاى دنيا دست باز دارد.پ 10- ابن صدقه از امام صادق عليه السّلام روايت مى‏كند كه رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود:

حياء بر دو قسم است، حيائى از روى ضعف و حيائى از روى قوت مى‏باشد و از اسلام و ايمان بشمار مى‏آيد.پ 11- ابن صدقه از امام صادق عليه السّلام روايت مى‏كند كه فرمودند: عيسى عليه السّلام مى‏فرمودند: هر گاه در منزل خود قرار مى‏گيريد پرده‏ها را بياويزيد، خداوند متعال حياء را مانند رزق تقسيم فرموده است.پ 12- هروى گويد: امام رضا عليه السّلام فرمود: حياء از ايمان است.پ 13- عبد اللَّه بن عمر گويد: رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: خداوند مرد با حيا و عفيف را دوست مى‏دارد و مرد بد خلق و بى‏آبرو را دشمن مى‏دارد.پ 14- انس گويد: رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمودند: فحش و بد زبانى و پرروئى آدميان را سبك مى‏كند ولى حياء و عفت آدميان را سنگين مى‏گرداند.پ 15- انس گويد: رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمودند: حياء همه‏اش خير است.پ 16- انس گويد: رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: حياء و ايمان در يك ريسمان بسته شده‏اند هر گاه يكى از آنها كشيده شود ديگرى هم دنبال او مى‏رود.پ 17- رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: نخستين چيزى كه از انسان سلب خواهد شد حياء است و در نتيجه به هلاكت مى‏انجامد، و بعد از حياء امانت از وى گرفته مى‏شود و بعد هم رحمت را از دست مى‏دهد و در آخر از دين اسلام خارج مى‏شود و در اينجا به صورت شيطانى ملعون در مى‏آيد.پ 18- حسن بن جهم از امام ابو الحسن اول روايت مى‏كند كه فرمود: از دستورات پيامبران فقط يك سخن باقى مانده است و آن اين است هر گاه حياء

 

ندارى هر كارى مى‏خواهى بكن، و بعد فرمود: اين حديث در باره بنى اميه صدق دارد.پ 19- امام صادق عليه السّلام فرمود: حياء نورى است كه جوهر آن صدر ايمان است، و تفسير آن ذوب شدن در هر چيزى است كه توحيد و معرفت آن را انكار مى‏كنند،پ رسول اكرم صلى اللَّه عليه و آله فرمود: حياء از ايمان سرچشمه مى‏گيرد، حياء را به ايمان و ايمان را به حياء مقيد كردند، كسى كه حياء دارد در خير بسر مى‏برد.

آنها كه از حياء محروم مى‏باشند همه‏اش در شر زندگى مى‏كنند اگر چه اهل عبادت و ورع باشند كسانى كه يك گام در ساحت كبريائى با حال حياء بر مى‏دارند بهتر از عبادت هفتاد سال مى‏باشد، وقاحت و پرروئى و بى‏شرمى و بى‏حيائى از نفاق و كفر و دشمنى بر مى‏خيزد و منشأ همه فسادها مى‏باشد.پ رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: هر گاه حياء نداشتى هر كارى مى‏خواهى بكن، يعنى هنگامى كه از حياء دور شدى هر كارى كه انجام دادى از خير و يا شر مورد بازخواست قرار مى‏گيرى، حياء از حزن و خوف نيرو مى‏گيرد و حياء در خشيت از خداوند جاى دارد، پس حياء نخست از هيبت آغاز مى‏گردد.

كسى كه حياء دارد به خود مشغول است و از مردم كناره‏گيرى مى‏كند و از آنچه در ميان مردم مى‏گذرد منزجر مى‏باشد و اگر او را تنها بگذارند با هيچ كس مجالست نمى‏كند.پ رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: هر گاه خداوند بنده‏اى را دوست بدارد او را به نيكيهايش مشغول مى‏كند و گناهانش را در مقابل وى ظاهر مى‏گرداند و هم‏نشينى با معرضان از ذكر خدا را در نظر وى زشت مى‏نمايد.

حياء پنج نوع مى‏باشد: حياء از گناه، حياء از تقصير، حياء از روى احترام، حياء از روى محبت، و حياء از روى ترس، و براى هر يك از اينها افرادى هستند و هر كدام براى خود مقام و منزلتى دارند.پ 20- به رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله عرض شد يا رسول اللَّه مرا وصيت كنيد، فرمودند از خداوند شرم كنيد همان گونه كه از مردان صالح خاندان خود شرم مى‏نمائيد.

 

 

پ‏21- رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: خداوند رحمت كند بنده‏اى را كه از خداوند حقيقتا شرم كند، زبانش را حفظ نمايد، شكم خود را نگهدارد و از قبر و پوسيدگى بدن ياد كند و بداند كه آخرت و معادى هست.پ 22- على بن الحسين عليهما السّلام فرمودند: از خداوند بترس چون بر تو قدرت دارد و از خداوند شرم داشته باش چون به تو نزديك مى‏باشد.پ 23- امام حسن عسكرى عليه السّلام فرمود: هر كس از مردم پرهيز نكند از خداوند هم پرهيز نخواهد كرد.پ 24- على عليه السّلام فرمود: ترس با نااميدى قرين مى‏باشد، حياء با محروميت نزديك مى‏باشد، فرصت‏ها مانند ابرها مى‏گذرند و از فرصت‏ها استفاده كنيد.پ امير المؤمنين عليه السّلام فرمود: هر كس جامه حياء در بر كند مردم عيب او را نخواهند ديد.