پ1- عمر بن حنظله گويد: حضرت صادق عليه السّلام به من فرمودند: اى ابو الصخر خداوند دنيا را به دوستان و دشمنان مىدهد، ولى ولايت و امامت را فقط به برگزيدگان از مخلوقات خود عطا مىكند به خداوند سوگند شما بر دين من و دين پدرانم ابراهيم و اسماعيل مىباشيد، مقصود من على بن الحسين و يا محمد بن على نيستند اگر چه آنها هم بر دين آنها بودند.پ 2- مالك بن اعين گويد: از امام باقر عليه السّلام شنيدم فرمود: اى مالك خداوند دنيا را به دوست و دشمن مىدهد، ولى دينش را جز بدوستان نمىدهد.پ 3- حمران گويد: امام باقر عليه السّلام فرمود: خداوند دنيا را به نيكوكار و بدكار مىدهد، ولى ايمان را فقط به برگزيدگان عطا مىكند.پ 4- ميسر گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: خداوند متعال دنيا را به دوستان و دشمنان مىدهد ولى ايمان را جز به دوستان نمىدهد.پ 5- حمران بن اعين گويد: امام باقر عليه السّلام فرمود: اين دنيا به نيكوكار و بدكار داده مىشود ولى دين جز به برگزيدگان داده نمىشود.پ 6- عمر بن حنظله گويد: با حضرت صادق عليه السّلام حركت مىكرديم امام متوجه من شد و فرمود: خداوند دنيا را به نيكوكاران و بدكاران مىدهد ولى دين را فقط به برگزيدگان از مخلوقات عطا مىفرمايد.پ 7- فضيل گويد: امام صادق سلام اللَّه عليه فرمود: خداوند مال را به نيكوكار
و بدكار مىدهد ولى ايمان را فقط به دوستانش مىدهد.پ 8- محمد طيار گويد: امام باقر عليه السّلام فرمود: شما در ولايت و امامت با هم برادروار رفتار نمىكنيد و فقط با تعارف و شناسائى معمولى با هم رفت و آمد داريد.پ 9- كليب صيداوى گويد: خدمت امام صادق عليه السّلام بودم فرمود: با مردم مجادله نكنيد خداوند هر گاه بخواهد به بندهاى خير برساند، در دلش نكتهاى ايجاد مىكند و او را بحال خود وامىگذارد، اين نقطه در دل او حركت مىكند و دنبال مقصود مىرود.
بعد از اين فرمود: هر گاه با مردم سخن گفتيد به آنها بگوئيد ما بطرفى رفتيم كه خداوند آن طرف را اختيار كرده و ما كسى را برگزيديم كه خداوند آن را برگزيده است، خداوند محمد صلّى اللَّه عليه و اله را برگزيد و ما هم آل محمد عليهما السّلام را برگزيديم.پ 10- ثابت بن ابى سعيد گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: اى ثابت شما با مردم چكار داريد از مردم دست باز داريد و كسى را بطرف خود دعوت نكنيد، به خداوند سوگند اگر اهل آسمانها و زمين اجتماع كنند كه بندهاى را گمراه سازند در صورتى كه خداوند بخواهد او را هدايت نمايد توانائى پيدا نخواهند كرد.
از مردم دست باز داريد و نگوئيد اين برادرم و يا پسر عمويم و يا همسايهام مىباشد، خداوند هر گاه اراده كند به بندهاى خيرى برساند روحش را پاك مىكند، او در اين هنگام هر كار نيكى را مىشناسد و از هر منكرى دست باز مىدارد، و بعد كلمهاى به او القاء مىكند و او را به همه چيز آشنا مىسازد.پ 11- فضيل گويد: به حضرت صادق عليه السّلام عرض كردم مردم را بطرف شما دعوت كنيم، فرمود: اى فضيل خداوند هر گاه بخواهد به بندهاى نيكى كند فرشتهاى را مىفرستد و گردن او را مىگيرد و بطرف ما مىكشاند، آن شخص چه بخواهد و يا نخواهد.پ 12- عقبه گويد: حضرت صادق عليه السّلام فرمود: شما عقيده خود را براى خداوند قرار بدهيد، و به مردم كارى نداشته باشيد، هر چه براى خدا باشد در نزد خداوند
محفوظ استپ و هر چه براى مردم باشد بطرف آسمان نميرود و با دين خود با مردم مخاصمه نكنيد زيرا مخاصمه دلها را از هم دور مىكند.
خداوند متعال به پيامبرش فرمود: تو نمىتوانى آنهائى را كه دوست مىدارى هدايت كنى و اين خداوند است كه هر كس را بخواهد هدايت مىكند و نيز فرموده:
تو مردم را مىخواهى مجبور كنى تا ايمان بياورند شما مردم را بحال خود واگذار كنيد، مردم هم عقائد خود را از مردم مىگيرند.
شما عقائد خود را از رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله گرفتيد، و مبانى ايمان را از على عليه السّلام فرا گرفتيد و اينها با هم مساوى نيستند، من از پدرم شنيدم فرمود: هر گاه خداوند بخواهد بندهاى را به امامت و ولايت ما هدايت كند خودش سريعتر از پرنده به لانهاش بطرف ما مىشتابد.پ 13- ابن اذينه گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: خداوند عز و جل گروهى را براى حق خلق كرده است، هر گاه حق از در خانه آنها عبور كند آن را قبول مىكنند اگر چه آن را نشناسند و هر گاه باطل بر آنها عرضه گردد آن را رد مىكنند اگر چه آن را ندانند.
گروهى ديگر غير از اينها مىباشند و آنها كسانى هستند كه هر گاه حق را به آنها ابلاغ كنى قبول نمىكنند، اگر چه آن را نمىشناسند و هر گاه باطلى به آنها پيشنهاد شود آن را از جان و دل مىپذيرند هر چند آن را نشناسند و حقيقت را در نيابند.پ 14- عبد الحميد گويد: امام جعفر صادق سلام اللَّه عليه فرمود: هر گاه خداوند اراده كند به بندهاى خيرى برساند در دل او نقطهاى ايجاد مىكند، آن نقطه روشن است و به كوشش و دلش روشنائى مىدهد كه از شما هم براى يافتن حق حريصتر مىگردد.
اما هر گاه اراده كند كه بنده به خيرى نرسد در قلبش يك نقطه سياه ايجاد مىكند، و آن نقطه كوشش و دلش را سياه مىگرداند، و بعد اين آيه شريفه را تلاوت كردند كه فَمَنْ يُرِدِ اللَّهُ أَنْ يَهْدِيَهُ يَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلْإِسْلامِ وَ مَنْ يُرِدْ أَنْ يُضِلَّهُ يَجْعَلْ
صَدْرَهُ ضَيِّقاً حَرَجاً كَأَنَّما يَصَّعَّدُ فِي السَّماءِپ 15- محمد بن مسلم گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: خداوند هر گاه به بنده اراده خيرى بكند در دلش سفيدى ايجاد مىكند و گوشهاى دلش را باز مىكند و فرشتهاى او را راهنمائى كند، و هر گاه اراده كند بندهاى را هدايت ننمايد در دل او نقطه سياهى ايجاد مىكند و گوشهاى او را سد مىگرداند و شيطان را بر او مسلط مىسازد تا وى را گمراه سازد.
