پ1- ابو ايوب خزاز گويد: از امام صادق عليه السّلام شنيدم فرمود: هنگامى كه آيه شريفه «مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَيْرٌ مِنْها»* بر رسول اكرم صلى اللَّه عليه و آله نازل شد، رسول خدا فرمود: بار خدايا زيادتر عطا فرما خداوند آيه ديگرى نازل فرمود و گفت: مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها، هر كس كار نيك انجام دهد خداوند ده برابر به او مىدهد.
بار ديگر رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: خدايا زيادتر عطا كن، خداوند متعال اين آيه را نازل كردند «مَنْ ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً فَيُضاعِفَهُ لَهُ أَضْعافاً كَثِيرَةً» هر كس به خداوند وام دهد چند برابر به او مىدهد، در اينجا رسول خدا دريافتند كه كثير در نزد خداوند قابل احصا نيست و انتهائى ندارد.پ 2- سليمان بن مهران از امام صادق عليه السّلام روايت مىكند كه فرمود: هر گاه بنده تصميم بگيرد كار نيكى بكند يك حسنه در نامه عمل او نوشته مىشود و هر گاه انجام داد ده حسنه براى او ثبت مىگردد.
اما هر گاه به گناهى تصميم بگيرد چيزى برايش نوشته نمىشود ولى هر گاه مرتكب آن گناه شد نه ساعت به او مهلت مىدهند تا پشيمان شود و توبه كند و استغفار نمايد، وى اگر توبه نكرد و استغفار ننمود فقط يك گناه براى او نوشته مىشود.پ 3- ابن صدقه از امام صادق و او از پدرش عليهما السّلام روايت مىكند كه فرمود: هر
بنده مؤمنى كه مرتكب گناهى شود خداوند هفت ساعت به او مهلت مىدهد تا توبه كند و استغفار نمايد و در نامه عمل او ثبت نگردد، ولى اگر توبه نكرد فقط يك گناه برايش نوشته مىشود.پ 4- ابن صدقه گويد: امام صادق عليه السّلام از پدرش سلام اللَّه عليه روايت كردند كه فرمود: ابو الحسن بصرى نزد من آمد و گفت: اى ابا جعفر شنيدهام گفتهاى هر بندهاى كه گناهى مىكند خداوند به او هفت ساعت مهلت مىدهد و اگر توبه كرد و استغفار نمود در نامه عملش نوشته نمىشود.
امام صادق عليه السّلام فرمودند پدرم به او فرمود: من اين چنين نگفتهام، من گفتهام هر بنده مؤمنى كه مرتكب گناهى شود خداوند به او مهلت مىدهد تا توبه كند و گفته من هم همين مىباشد.پ 5- محمد بن اسحاق از امام صادق عليه السّلام روايت مىكند كه رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: فرشته طرف راست آدميان بر فرشته طرف چپ حكومت دارد، هر گاه بندهاى مرتكب گناه شود فرشته طرف راست به طرف چپ مىگويد شتاب نكن هفت ساعت او را مهلت بده تا توبه و استغفار كند، و اگر مدت گذشت مىگويد بنويس كه اين بنده بىشرم است.پ 6- بكر بن محمد مىگويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: هنگامى كه مؤمن نيت گناه مىكند روزيش قطع مىگردد.پ 7- عمر بن يزيد گويد: از امام صادق عليه السّلام شنيدم فرمود: هر گاه مؤمن كار نيك انجام دهد براى هر عملى خداوند هفتصد حسنه به او مىدهد و همين است معنى آيه شريفه وَ اللَّهُ يُضاعِفُ لِمَنْ يَشاءُ پس اكنون كارهاى نيك انجام دهيد تا به ثواب خداوند برسيد.
راوى گويد: عرض كردم مقصود از كار نيك چيست؟ فرمود: هر گاه نماز گزاردى ركوع و سجود آن را نيكو بجاى آور، و هر گاه روزه گرفتى از هر چه روزه را تباه مىكند دورى كن، و هر گاه حج بجاى آوردى هر چه براى حج و عمرهات زيان دارد انجام نده، و بعد فرمود: هر كارى كه مىكنى بايد پاك و خالى از عيب و
نقص باشد.پ 8- محمد وابشى از حضرت صادق عليه السّلام روايت مىكند كه فرمود: هر گاه بنده مؤمن كار نيكى بكند خداوند پاداش او را زياد مىكند تا جايى كه هفتصد برابر به او مىدهد و اين است معنى آيه شريفه كه فرمود: وَ اللَّهُ يُضاعِفُ لِمَنْ يَشاءُ.پ 9- زراره و حمران و محمد بن مسلم از امام باقر و صادق عليهما السّلام روايت مىكنند كه از آن دو بزرگوار از تفسير آيه شريفه مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها سؤال كرديم كه آيا اين براى ضعفاء مسلمانان مىباشد فرمودند: خير اين مخصوص مؤمنان است، و بر خداوند است كه به آنها ترحم كند.پ 10- زراره از امام صادق عليه السّلام روايت مىكند كه فرمود: خداوند براى فرزندان آدم سه خصلت معين كرده است، يكى اينكه بر آنها منت نهاد و اگر يكى از آنها تصميم گرفت كار نيكى بكند خداوند يك حسنه در نامه عمل او مىنويسد و اگر آن را انجام داد، ده برابر در نامه عملش ثبت مىكند.
اگر كسى تصميم به گناهى گرفت در نامه اعمال او چيزى نخواهند نوشت و اگر آن را انجام داد يك گناه برايش مىنويسند و اگر تا هنگام مرگ توبه كرد از وى قبول مىكنند شيطان گفت: بار خدايا چرا براى آدم اين سه خصوصيت را نهادى براى من هم مانند او قرار بده.
خداوند فرمود: براى تو هم قرار دادم هر فرزندى كه براى آدم به دنيا بيايد براى تو هم به دنيا خواهد آمد، و به تو اجازه دادم تا مانند خون در رگهاى اولاد هم حركت كنى و دلهاى آنان را وطن تو قرار دادم، در اين هنگام شيطان گفت:
خداوندا همين برايم كافى است.پ 11- امام عليه السّلام فرمود: آدم عليه السّلام عرض كرد بار خدايا تو شيطان را بر من مسلط كردى و او را مانند خون در بدنم روان ساختى، اكنون راهى نشان بده تا از دام او رها گردم خداوند فرمود: اى آدم من براى فرزندان تو اين چنين مقرر كردم كه اگر يكى از آنها خواست گناهى مرتكب شود برايش نوشته نخواهد شد. اما اگر تصميم گرفت كار نيكى انجام دهد ولى هنوز عمل نكرده است يك حسنه براى آن نوشته
مىشود ولى اگر عمل كرد ده برابر به او خواهند داد، آدم گفت: بار خدايا زياده از اين بفرمائيد.پ خداوند متعال فرمود: اى آدم من برايت مقرر كردم كه هر كدام از آنها مرتكب گناه و معصيتى شدند و بعد استغفار كردند من آنها را مىآمرزم، آدم عرض كرد: باز هم برايم بفرمائيد، خداوند فرمود: من توبه را براى آنها قرار دادم و آنها تا هنگام مرگ مىتوانند توبه كنند آدم گفت: بار خدايا مرا كفايت مىكند.پ 12- دارم بن قبيصه از امام رضا عليه السّلام روايت مىكند كه رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود:
خداوند عالم به فرشتگان حافظ انسان وحى مىكند در باره بندگان من كه بعد از عصر خسته مىكردند و لغزش از آنها پيدا مىشود چيزى ننويسيد.پ 13- منصور گويد: از موسى بن جعفر عليها السّلام پرسيدم تفسير آيه شريفه يَعْلَمُ السِّرَّ وَ أَخْفى چيست، فرمود: پدرم از پدرش روايت مىكرد كه حسين بن على عليها السّلام از رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله از تفسير آن سؤال كردند، و رسول اكرم فرمودند من هم از تفسير آن از خداوند پرسيدم.
خداوند فرمود: من در باطن آدم دو رگ خلق كردهام كه بوسيله هوا حركت مىكند اگر آن قلب به طاعت من مشغول شود براى او حسنه خواهم نوشت، و اگر به معصيت و گناه اشتغال داشته باشند براى او نخواهم نوشت تا آنگاه كه مرتكب گناه شوند، اينك اى مؤمنان متوجه باشيد كه خداوند چه نعمتهائى به شما داده است.
