پ1- حضرت امام حسن عسكرى عليه السّلام از پدرانش عليهم السّلام روايت مىكند كه رسول خدا صلى اللَّه عليه و اله فرمود: اى بنده خدا براى خداوند دوستى و دشمنى كنيد، و با هر كس كه مىخواهيد ارتباط برقرار كنيد و يا دوستى نمائيد خداوند را در نظر بگيريد و در دشمنى هم اين چنين باشيد.
كسى به دوستى خداوند نمىرسد مگر اين چنين باشد، و شخصى مزه ايمان را
نخواهد چشيد مگر اين گونه قدم بردارد و همه كارش براى خداوند باشد، اگر چه نماز و روزهاش زياد گردد،پ امروز دوستى و برادرى و ارتباط روى مسائل مادى و دنيائى قرار گرفته، و مردم بخاطر رسيدن به دنيا با هم دوستى مىكنند و ارتباط برقرار مىنمايند و يا با هم دشمن مىباشند.
اين نوع دوستىها و دشمنىها كه براى دنيا مىباشد در نزد خداوند ارزش و اعتبارى ندارند، راوى گويد: عرض كردم من از كجا بدانم كه دوستى و يا دشمنى من براى خدا مىباشد، دوست خدا كيست تا من با او دوست باشم و دشمن خدا كدام است تا با او دشمنى كنم.
در اين هنگام رسول خدا صلى اللَّه عليه و اله بطرف على عليه السّلام اشاره كردند و گفتند اين شخص را مشاهده مىكنى گفت: آرى فرمود: دوست اين دوست خدا و دشمنش دشمن خدا مىباشد، و شما هم آنها را دوست و يا دشمن داشته باشيد، شما دوست او را دوست داشته باشيد اگر چه قاتل پدرت و يا فرزندت باشد و دشمن او را دشمن بدار اگر چه پدرت و يا فرزندت باشد.پ 2- سعيد اعرج گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: محكمترين رشته ايمان آن است كه محبت و دشمنى شما براى خداوند باشد، هر چه مىدهى در راه خدا بدهى، و به هر كس هم كه نمىدهى براى خدا ندهى.پ 3- علاء بن فضيل گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كس كافرى را دوست بدارد خداوند را به خشم آورده و هر كس كافرى را دشمن بدارد با خداوند دوستى كرده است، بعد از اين فرمود: كسى كه با دشمن خدا دوستى مىكند با خداوند دشمن مىباشد.پ 4- امام عليه السّلام در تفسير آيه شريفه «يَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلَّا الْمُتَّقِينَ» فرمود:
يعنى دوستان كه با همديگر دشمنى مىكنند، حضرت صادق عليه السّلام فرمود: هر دوستى كه در دنيا براى خداوند نبوده روز قيامت تبديل به دشمنى مىگردد، امير المؤمنين عليه السّلام فرمودند: فرداى روز قيامت ظالم دست خود را گاز مىگيرد، روز كوچ كردن نزديك مىباشد، دوستان روز قيامت از دوستى خود پشيمان خواهند
شد جز پرهيزكاران.پ 5- سعيد بن يسار گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: مگر دين جز محبت چيز ديگرى هم هست خداوند متعال فرموده: اى محمد به مردم بگو اگر خداوند را دوست مىداريد از من پيروى كنيد تا خداوند شما را دوست بدارد.پ 6- فضيل گويد: امام جعفر صادق سلام اللَّه عليه فرمود: اگر مردى دينش را دوست دارد بايد برادران خود را هم دوست بدارد.پ 7- امام جواد جعفر ثانى عليه السّلام فرمود: خداوند متعال به يكى از پيامبران وحى كرد زهد شما در دنيا براى شما آسايش و راحتى مىآورد انقطاع شما بطرف من و بريدن از همه تو را عزت مىدهد، آيا تاكنون با دشمن من دشمنى كردهاى، و يا با دوستان من دوستى نمودهاى.پ 8- ابو محمد عسكرى عليه السّلام فرمود: دوستى نيكان با نيكان پاداش براى نيكان مىباشد دوستى بدكاران يا بدكاران فضيلتى براى نيكان است، دشمنى بدان با نيكان، زينت نيكان بوده، و دشمنى نيكان يا بدكاران رسوائى براى بدان است.پ 9- ابو عبيده حذاء گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كس براى خدا دوستى كند، و براى او دشمنى نمايد، براى رضاى خدا عطا كند و براى او ندهد، او از كسانى است كه ايمانش كامل است.پ 10- ابو عبيده حذاء گويد: حضرت باقر عليه السّلام فرمود: اى زياد كجا هستى مگر دين جز محبت چيز ديگرى هم مىباشد مگر متوجه نيستى كه خداوند فرمود: اگر خداوند را دوست مىداريد از من متابعت كنيد تا خداوند هم شما را دوست بدارد و گناهان شما را بيامرزد.
مگر متوجه نيستى كه خداوند به محمد صلى اللَّه عليه و اله فرمود: پروردگار ايمان را محبوب شما قرار داد و آن را در دل شما زينت بخشيد، در جاى ديگر فرموده: آنها دوست مىدارند كسانى را كه بطرف شما مهاجرت مىكنند، فرمود: دين محبت است و محبت هم دين مىباشد.پ 11- حسين بن مصعب گويد: از امام صادق عليه السّلام شنيدم فرمود: هر كس
خداوند را دوست بدارد و دشمنش را مبغوض داشته باشد و اين بغض براى مقاصد دنيوى نباشد روز قيامت اگر به اندازه كف دريا هم گناه بياورد خداوند گناهانش را عفو مىكند.پ 12- سعيد اعرج گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: از محكمترين رشتههاى ايمان آن است كه براى خداوند دوستى كنى و يا دشمنى نمائى، و براى رضاى خدا عطا كنى، و يا منع نمائى.پ 13- سلام بن مستنير گويد: حضرت باقر عليه السّلام فرمود: رسول خدا صلى اللَّه عليه و اله فرمودند: دوست داشتن مؤمن براى ايمانش از بزرگترين شعبههاى ايمان مىباشد، آگاه باشيد هر كس براى خدا دوست بدارد، و براى او دشمنى كند، و براى او عطا كند و يا منع نمايد او از برگزيدگان خداوند بشمار خواهد آمد.پ 14- ابو بصير گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: كسانى كه براى خداوند با هم دوست مىگردند، روز قيامت در منبرهائى از نور قرار مىگيرند، از آنها نورى ظاهر مىشود كه همه جا را روشن مىكند و مردم همه آنها را مشاهده مىنمايند، در اين هنگام گفته مىشود اينها كسانى بودند كه براى خداوند با هم دوست شدند.پ 15- فضيل بن يسار گويد: از امام صادق عليه السّلام پرسيدم حب و بغض از ايمان مىباشد فرمود: مگر ايمان جز حب و بغض چيز ديگرى هست، و بعد اين آيه شريفه را تلاوت كردند: «حَبَّبَ إِلَيْكُمُ الْإِيمانَ وَ زَيَّنَهُ فِي قُلُوبِكُمْ وَ كَرَّهَ إِلَيْكُمُ الْكُفْرَ وَ الْفُسُوقَ وَ الْعِصْيانَ أُولئِكَ هُمُ الرَّاشِدُونَ».پ 16- عمرو بن مدرك طائى گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: رسول خدا صلى اللَّه عليه و اله به اصحاب خود فرمودند كدام يك از رشتههاى ايمان استوارتر است، گفتند: خدا و رسولش به اين موضوع داناترند، در اين جا بعضى از آنها گفتند: زكاة است، و بعضى اظهار داشتند روزه مىباشد و دستهاى هم گفتند حج و عمره است و بعضى هم گفتند جهاد مىباشد.
در اين هنگام رسول خدا صلى اللَّه عليه و اله متوجه ياران خود شدند و فرمودند آنهائى كه شما گفتيد درست مىباشد ولى مقصود آنها نيستند، محكمترين رشتههاى ايمان
محبت براى خدا و دشمنى براى خدا مىباشد، و با دوستان خدا دوست بودن و بيزارى و برائت از دشمنان خدا نمودن و بريدن از آنها.پ 17- ابو الجارود از امام باقر عليه السّلام روايت مىكند كه رسول خدا صلى اللَّه عليه و اله فرمود:
كسانى كه براى خدا با هم دوست مىشوند روز قيامت در يك زمينى از زبرجد سبز در سايه راست عرش خداوند قرار مىگيرند اگر چه هر دو طرف آن راست مىباشد.
چهرهاى آنها از برف سفيدتر و از خورشيد تابان درخشندهتر است، فرشتگان مقرب و پيامبران مرسل به مقام آنها غبطه مىخورند، مردم سؤال مىكنند اين جماعت از چه گروهى مىباشند گفته مىشود اينها براى خداوند با هم دوستى مىكردند.پ 18- ابو حمزه ثمالى گويد: امام على بن الحسين عليهما السّلام فرمود: هنگامى كه خداوند گذشتگان و آيندگان را جمع كند منادى در بين مردم فرياد ميزند كجا هستند كسانى كه براى رضاى خداوند با هم دوست مىشدند و به هم اظهار علاقه مىكردند.
در اين جا گروهى از جاى خود بلند مىشوند، به آنها گفته مىشود وارد بهشت گرديد و شما حساب و كتابى نداريد، فرشتگان با آنها روبرو مىشوند و مىگويند شما كجا مىرويد، مىگويند ما بدون حساب مجاز هستيم بطرف بهشت برويم و در آن جا اقامت كنيم.
فرشتگان از آنها سؤال مىكنند شما از كدام دسته هستيد، مىگويند ما كسانى مىباشيم كه براى رضايت خداوند با هم دوست مىشديم و براى او دشمنى مىكرديم، فرشتگان مىگويند برويد و از پاداش نيكوكاران استفاده كنيد و اين پاداشها بر شما گوارا باد.پ 19- داود بن فرقد گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: سه چيز از علامات مؤمن مىباشد خدا را بشناسد به دوستان و دشمنان خود هم معرفت داشته باشد.پ 20- حفص بن بخترى گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: مردى شما را دوست
دارد و مقام و موقعيت و افكار و عقائد شما را هم مىداند، خداوند او را به خاطر اين محبت وارد بهشت مىكند، و مردى شما را بخاطر عقيده شما دشمنى مىكند خداوند او را هم به خاطر دشمنى با شما وارد دوزخ مىنمايد.پ 21- جابر جعفى گويد: هر گاه مىخواهى بدانى در شما خيرى هست به دلت نگاه كن اگر بندگان مطيع خدا را دوست مىدارد و معصيتكاران را از خود طرد مىكند در تو خيرى وجود دارد و خداوند شما را دوست مىدارد.
اما از آن طرف اگر مشاهده كردى دلت همواره با معصيتكاران مىباشد و به آنها تمايل دارد و با دوستان خدا و اهل طاعت بغض و كينه نموده و آنها را دوست نمىدارد، بدان در تو خيرى نيست و خداوند دشمن تو مىباشد، و آدمى با كسى كه دوست دارد محشور است.پ 22- يكى از رواة از امام باقر عليه السّلام روايت مىكند كه فرمود: اگر مردى را براى خداوند دوست بدارد خداوند بخاطر محبت به او پاداش مىدهد اگر چه محبوب در علم خدا از اهل دوزخ باشد.
از آن طرف اگر شخص ديگرى را دشمن بدارد و با او بخاطر كارهاى زشت وى ارتباط نداشته باشد خداوند او را به خاطر بغض وى پاداش مىدهد اگر چه آن مرد در علم خداوند از اهل به بهشت باشد.پ 23- بشير كناسى گويد: امام جعفر صادق عليه السّلام فرمود: گاهى محبت براى خدا و رسول مىباشد و گاهى هم براى دنيا، آنچه براى خدا و رسول باشد ثواب او با خدا مىباشد و هر چه براى دنيا باشد ارزشى ندارد.پ 24- سماعة بن مهران گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: دو نفر مسلمان با هم برخورد مىكنند بهترين آن دو كسى است كه محبت او بيشتر باشد.پ 25- صفوان جمال گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: هر گاه دو مؤمن با هم ملاقات كنند بهترين آنها كسى است كه نسبت به برادر مؤمن خود بيشتر محبت داشته باشد.پ 26- اسحاق بن عمار گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كس محبت و يا بغض
او براى دين نباشد او دين ندارد.پ 27- صالح بن بشير دهان گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: مردى ولى خداوند را دوست مىدارد ولى نمىداند او چه مىگويد، خداوند او را وارد بهشت مىكند، و مردى هم ولى خدا را دشمن مىدارد و نمىداند او چه مىگويد خداوند او را وارد جهنم مىنمايد.پ 28- امام باقر عليه السّلام فرمود: رسول خدا صلى اللَّه عليه و اله فرمودند: مرا از محكمترين ريسمانهاى دين اطلاع دهيد، گفتند: يا رسول اللَّه آن نماز مىباشد، فرمود: نماز اين چنين نيست، گفتند زكاة فرمود زكاة هم نيست.
اصحاب بار ديگر اظهار داشتند جهاد مىباشد فرمودند جهاد هم نيست، گفتند: يا رسول اللَّه پس خود ما را خبر دهيد، رسول خدا صلى اللَّه عليه و اله فرمودند: آن حب و بغض در راه خدا مىباشد.پ 29- امام صادق عليه السّلام فرمود: كسى كه در راه خدا دوستى مىكند دوست خدا هم مىباشد و كسى كه براى خدا مورد محبت قرار مىگيرد محبوب خدا هم مىباشد، زيرا آنها براى خداوند همديگر را دوست مىدارند.
رسول خدا صلى اللَّه عليه و اله فرمودند: آدمى با كسى كه مورد محبت او هست مىباشد هر كس بندهاى را براى خدا دوست بدارد خداوند را دوست داشته است، و كسى كه خدا را دوست بدارد خداوند او را دوست مىدارد.
رسول اكرم صلى اللَّه عليه و اله فرمود: بهترين مردم بعد از پيامبران كسانى هستند كه خداوند را دوست مىدارند و براى او ديگران را هم دوست خود مىگيرند، هر محبتى غير از خدا علتهاى ديگرى دارد كه موجب دورى مىشود مگر اين دو محبت.
محبت خدا و محبت افراد براى خدا همواره موجب سود و زيادتى فضل مىگردد و در آن هرگز نقصانى پديد نمىآيد، خداوند متعال فرموده: الْأَخِلَّاءُ يَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلَّا الْمُتَّقِينَ زيرا محبت تبرى از غير محبوب مىباشد.
امير المؤمنين عليه السّلام فرمود: پاكترين چيز در بهشت و لذيذترين آنها محبت
خداوند و يا محبت براى خداوند و يا حمد و سپاس او مىباشد، خداوند متعال در قرآن فرمود وَ آخِرُ دَعْواهُمْ أَنِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ.پ اين مطلب در هنگامى معلوم مىگردد كه همگان بهشت را با نعمتها مشاهده كنند، و نيكوكاران را در آن جا بنگرند و از پاداش آنها مطلع گردند، در اين هنگام محبت آنها به جوش مىآيد و همگان فرياد مىزنند الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ.* 30- امام حسن عسكرى عليه السّلام فرمودند: رسول خدا صلى اللَّه عليه و اله فرمود: اى گروه مردمان دوستان ما را دوست بداريد همان گونه كه خاندان ما را دوست مىداريد، اين زيد بن حارثه و پسرش اسامة بن زيد از خواص ما هستند شما آن دو را دوست بداريد.
سوگند به خدائى كه محمد را بر حق مبعوث كرد دوستى آن دو به شما سود مىرساند، پرسيدند يا رسول اللَّه چگونه دوستى آنها به ما سود مىرساند فرمود:
آن دو روز قيامت با گروهى نزد على عليه السّلام مىآيند كه از ربيعه و مضر هم زياد مىباشند.
آن دو مىگويند اى برادر رسول خدا اين جماعت بخاطر محمد رسول خدا صلى اللَّه عليه و اله با ما دوست شدند و به جهت شما به ما اظهار علاقه كردند، در اين هنگام على عليه السّلام جواز عبور از صراط را براى آنها مىنويسند.
آن جماعت پس از گرفتن جواز عبور مىكنند و سالم وارد بهشت مىشوند، زيرا هيچ كس از امت محمد صلى اللَّه عليه و اله وارد بهشت نمىگردد مگر اينكه على عليه السّلام جواز عبور او از پل صراط صادر نمايد.
اكنون اكنون اگر مىخواهيد سالم از صراط عبور كنيد، و با غنيمت وارد بهشت گرديد بعد از محبت محمد و آل او عليهم السّلام با مواليان او هم دوست باشيد، و بعد اگر مىخواهيد محمد در نزد خداوند از شما تكريم كند شيعيان محمد و على را هم دوست داشته باشيد.
در بر آوردن حوائج برادران مؤمن خود كوشش كنيد، و بدانيد هر گاه
خداوند شيعيان و دوستان ما را وارد بهشت مىكند منادى در ميان بهشت فرياد مىزند شما به رحمت من وارد بهشت شديد اينك بقدر محبت خود به شيعيان محمد و على آن را بين خود تقسيم كنيد.
شما به همان اندازه كه خاستههاى برادران مؤمن خود را انجام مىداديد از بهشت سهم داريد و هر كس محبت او نسبت به شيعيان و حقوق مؤمنان زيادتر بوده اينك به درجات بالاترى خواهد رسيد، در آنجا گروهى از نظر جا و مكان و داشتن قصور و باغها بر گروهى امتياز دارند و مقام بالاترى پيدا مىكنند.پ 31- ابو هريره گويد: رسول خدا صلى اللَّه عليه و اله فرمود: در اطراف عرش منبرهائى از نور قرار دارند گروهى بالاى آن منابر قرار دارند كه لباسها و صورتهاى آنها از نور مىباشد، آنان پيامبران نيستند ولى پيامبران و شهداء به حال آنها غبطه مىخورند.
اصحاب و ياران رسول صلى اللَّه عليه و اله سؤال كردند يا رسول اللَّه آنها از كدام طبقه هستند ما را در اين موضوع روشن كنيد، فرمود: آنها كسانى مىباشند كه براى خداوند با هم دوستى مىكنند و با هم مجالست دارند و از يك ديگر ديدن مىنمايند.پ 32- روايت شده كه خداوند متعال به موسى عليه السّلام فرمود: آيا براى من كارى كردهاى گفت: آرى برايت نماز گزاردهام و روزه گرفتهام و صدقه دادهام و ذكر تو را گفتهام، فرمود اى موسى نماز دليل ايمان و اسلام تو مىباشد.
روزه هم تو را نگه مىدارد، صدقه تو را در سايه خود حفظ مىكند و از گزند آفتاب تو را نگه مىدارد، ذكر هم براى تو نور مىآورد، كدام عمل را براى من بجاى آوردى، موسى گفت: مرا به آن عمل راهنمائى بفرمائيد تا آن را بدانم و انجام دهم.
خداوند متعال فرمود: اى موسى آيا يكى از دوستانم را دوست گرفتهاى، و يا يكى از دشمنان مرا دشمن گرفتهاى، در اين هنگام موسى عليه السّلام متوجه شد كه بهترين اعمال در نزد خداوند محبت براى خدا و دشمنى براى خدا مىباشد.
به همين حديث اشاره مىكند امام رضا عليه السّلام كه در يكى از نوشتههايش
فرمودند: با آل محمد عليهم السّلام دوستى كن اگر چه فاسق باشى، و با دوستان آنها هم دوستى داشته باش اگر چه آنها فاسق باشند.
