در صبر و پيروزى بر مشكلات

پ‏1- حفص بن غياث گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: اى حفص هر كس صبر پيشه كند صبرش زود مى‏گذرد و آسايش پيدا مى‏كند، و هر كس بى‏تابى كند آن هم مدتش كم مى‏باشد، بعد از اين فرمود صبر را از دست نده و در همه كارهايت شكيبا باش خداوند متعال رسول خود صلى اللَّه عليه و آله را مبعوث كردند و او را به صبر امر كردند.

خداوند در قرآن مجيد فرمود: اى رسول ما به آنچه مى‏گويند صبر كن، و آنها را به گونه‏اى محترمانه ترك كن، آنها را با تكذيب‏كنندگان به نعمت‏ها به من واگذار، در جاى ديگر فرمود: آنها را با روشى نيكو از خود دور كن در آنجا مشاهده مى‏كنى كسى كه به تو عناد دارد ناگهان به دوستى دلسوز تبديل مى‏گردد، و فقط صابران و آنها كه داراى بهره‏هاى اخلاقى هستند از اينها سود مى‏برند.

 

پ‏رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله در برابر مشكلات بزرگ صبر كرد، و هر چه او را آزار و اذيت كردند او شكيبائى به خرج داد، تا آنجا كه خداوند به او فرمود: ما مى‏دانيم كه دلت در اثر گفته‏هاى آنها تنگ مى‏گردد اكنون خداوند را سپاس گو و با سجده‏كنندگان باش.

بعد از آن كفار او را تكذيب كردند و او را متهم ساختند، رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله در اين هنگام محزون شد، و خداوند فرمود: ما مى‏دانيم تو از سخنان آنها محزون مى‏گردى، آنها شما را تكذيب نمى‏كنند بلكه آيات خداوند را تكذيب و انكار مى‏نمايند، پيامبران قبل از تو هم تكذيب شدند ولى صبر كردند تا يارى ما به آنها رسيد.

رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله صبر را بر خود لازم كرد، آنها هم تعدى و تجاوز كردند، و او را تكذيب نمودند، رسول اكرم فرمود: من در برابر ظلمى كه به من كردند و به خانواده‏ام ستم نمودند صبر كردم ولى در برابر ناسزاگوئى به خدا شكيبائى ندارم.

در اين هنگام خداوند نازل فرمود: ما آسمان و زمين و آنچه را كه ميان آنها قرار دارد در شش روز خلق كرديم، و خسته هم نشديم، اينك اى رسول ما در برابر آنها صبر كنيد، رسول خدا هم صبر كرد و در همه جا با آنها مدارا فرمود.

بعد از آن خداوند متعال او را به خاندان و عترتش مژده داد و آنها را به صبر و شكيبائى وصف فرمود: و در اين باره در قرآن آمده: ما از آنها رهبران و امامانى انتخاب كرديم كه مردم را بطرف ما هدايت مى‏كنند و صبر مى‏نمايند و به آيات ما يقين دارند.

در اينجا رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: صبر در مقابل ايمان مانند سر در برابر بدن مى‏باشد، و خداوند هم بر اين صبر او را سپاس گفت، و در قرآن مجيد فرمود: در برابر صبر و شكيبائى حجت خدا و سخنان او پايان گرفت و هر چه فرعون و قوم او درست كرده بودند همه را ويران ساختيم.

رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: آن بشارت و انتقام مى‏باشد، در اينجا خداوند جنگ با مشركان را مباح كرد و فرمود: مشركان را هر جا ديد بكشيد و آنها را محاصره‏

 

نمائيد و دستگيرشان سازيدپ و در كمين آنها بنشينيد و آنها را تعقيب نمائيد، و هر جا يافتيد بكشيد.

خداوند متعال با دست رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله و ياران و دوستان او كفار را از پا در آورد و پاداش صبر او را در آخرت به او مى‏دهد، هر كس صبر كند و به امر خدا گردن نهد از دنيا بيرون نمى‏رود مگر اينكه دشمنانش هلاك مى‏گردند و ديدگان او روشن مى‏شوند، و به پاداش آخرت هم مى‏رسند.پ 2- ابن ابى يعفور گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: صبر و شكيبائى در رأس ايمان قرار دارد.پ 3- ابو بصير گويد: از امام صادق عليه السّلام شنيدم فرمود: آزاد در همه حال خود آزاد مى‏باشد و اگر مشكلاتى براى او رسيد صبر مى‏كند مصيبت هر چند پياپى باشند او را از پا در نمى‏آورند، اگر او اسير و مقهور هم گردد شكست نمى‏خورد، و مشكلات در اثر صبر آسان مى‏گردند.

يوسف صديق يك آزاد بود ولى او را به بردگى گرفتند و مقهور و اسيرش ساختند، ولى تاريكى چاه و وحشت و تنهائى و مصيبت‏ها به او صدمه نرسانيد، تا آنگاه كه خداوند بر او منت نهاد و آن ستمكار سركش را برده او قرار داد بعد از آنكه مالك او بود، خداوند ملتى را به خاطر او رحمت كرد و اينها همه از صبر بود و اين چنين در اثر صبر آدمى به نيكى‏ها مى‏رسد اكنون صبر كنيد تا پاداش بگيريد.پ 4- حمزة بن حمران گويد: امام باقر عليه السّلام فرمود: بهشت را با صبر و شكيبائى و تحمل مكروهات مى‏توان بدست آورد، اينك هر كس در مشكلات دنيا صبر كند وارد بهشت مى‏گردد، ولى جهنم همه از مشتهيات و لذت‏ها بدست مى‏آيد، و هر كس دنبال لذت‏ها برود وارد دوزخ مى‏گردد.پ 5- ابو سيار گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: هر گاه مؤمن وارد قبرش شود نماز در طرف راست و زكاة در طرف چپ او قرار دارد، نيكى بالاى سرش و صبر هم در گوشه‏اى قرار دارد، هنگامى كه فرشتگان مى‏آيند از وى سؤال كنند صبر به نماز و زكاة و نيكيها مى‏گويد اگر از شما كارى ساخته نيست كنار رويد تا من بيايم.

 

پ‏6- عبد اللَّه بن ميمون از امام صادق عليه السّلام روايت مى‏كنند كه على عليه السّلام وارد مسجد شدند و مشاهده كردند مردى با حالت حزن كنار در مسجد ايستاده است، امير المؤمنين عليه السّلام به او فرمودند چرا محزون هستيد، گفت: يا امير المؤمنين پدر و برادرم را از دست داده‏ام، و ترسى مرا گرفته و از اين جهت محزون هستم.

امير المؤمنين عليه السّلام فرمود: تقوى داشته باشيد و از خداوند بترسيد، و صبر پيشه كنيد، كه صبر در كارها مانند سر در جسد مى‏باشد، هر گاه سر نباشد بدن فاسد مى‏گردد، و هر گاه آدمى در كارها صبر نداشته باشد، كارها از هم مى‏پاشيد.پ 7- سماعة بن مهران گويد: ابو الحسن عليه السّلام به من فرمودند: چرا به حج نمى‏روى، گفتم: قربانت گردم قرض زيادى دارم و مال خود را هم از دست داده‏ام، و اينك دينى كه بر گردن دارم مرا بيشتر از دست رفتن مال رنج مى‏دهد.

اينك اگر يكى از اصحاب ما مرا با خود به حج ببرد و يا مخارج حج را بدهد حج خواهم گذارد، امام عليه السّلام فرمود: اگر صبر كنى حالت بهتر خواهد شد و ديگران به حالت غبطه خواهند خورد، و اگر هم صبر نكنى باز هم خداوند مقدرات خود را انجام مى‏دهد در اينجا چه راضى باشى و يا راضى نباشى كارها جريان خود را طى مى‏كنند.پ 8- اصبغ بن نباته گويد: امير المؤمنين عليه السّلام فرمود: صبر بر دو قسم است صبر در هنگام مصيبت كه بسيار زيبا و با اهميت است، و بهتر از اين صبر در برابر محرمات خداوند مى‏باشد، هر گاه به حرامى برخورد كرديد و صبر نموديد و آلوده به آن نشديد كار بزرگى كرده‏ايد.

ذكر هم بر دو گونه مى‏باشد ياد خداوند در هنگام مصيبت، و مهمتر از آن ياد كردن خداوند در هنگامى كه آدمى مى‏خواهد به گناه آلوده گردد، و در اينجا ياد خدا كند دست از گناه و آلودگى باز دارد، و ياد خداوند مانع از ارتكاب آن عمل گردد.پ 9- عرزمى از امام صادق عليه السّلام روايت مى‏كند كه رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: زمانى خواهد آمد كه كسى در آن به حكومت نمى‏رسد مگر اينكه مرتكب قتل و

 

خونريزى شود، و يا ظلم و ستم كند و سركشى و تعدى نمايد.پ در آن زمان كسى به ثروت و مال نخواهد رسيد مگر اينكه مال ديگران را غصب كند، و بخل داشته باشد و از بذل مال دريغ كند، و در آن زمان كسانى دوست پيدا مى‏كنند، كه از دين دست بردارند و دنبال هوى و هوس بروند.

هر كس آن زمان را درك كند و بر فقر و نادارى صبر نمايد در حالى كه مى‏تواند خود را توانگر كند و مال بدست آورد، و بر دشمنى صبر مى‏كند در حالى كه مى‏تواند دوستى نمايد و در ذلت شكيبائى دارد در حالى كه مى‏تواند خود را عزيز سازد، خداوند به اين افراد پاداش پنجاه صديق را مى‏دهد.پ 10- ابو حمزه گويد: امام باقر عليه السّلام فرمود: هنگامى كه وفات پدرم على بن الحسين عليه السّلام رسيد مرا به سينه خود چسبانيد و گفت اى فرزند من تو را وصيت مى‏كنم به وصيتى كه پدرم مرا به آن وصيت كرد و آن اين است اى فرزند در حق صابر باش اگر چه تلخ باشد.پ 11- امام باقر عليه السّلام فرمود: صبر بر دو نوع است ولى بهترين صبر شكيبائى در برابر فعل حرام است.پ 12- على عليه السّلام فرمودند: رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: صبر بر سه نوع است صبر در مقابل طاعت، صبر در برابر معصيت، هر كس در برابر مصيبت صبر كند تا خداوند او را آرامش دهد خداوند سيصد درجه پاداش به او مى‏دهد.

فاصله بين آن درجه‏ها از يك ديگر به اندازه فاصله بين زمين و آسمان مى‏باشد، و هر كس بر طاعت صبر كند، خداوند پاداش ششصد درجه به او مى‏دهد كه فاصله هر درجه از عرش تا فرش مى‏باشد.

هر كس بر معصيت صبر كند، و خود را از گناه نگهدارد و آلوده به معصيت نگردد، خداوند متعال ثواب نهصد درجه به او مى‏دهد كه فاصله هر يك از آن درجات با درجه ديگر به اندازه فاصله قعر زمين تا منتهاى عرش مى‏باشد.پ 13- يونس بن يعقوب گويد: امام صادق عليه السّلام به من امر كردند تا نزد مفضل بروم و او را در مرگ اسماعيل تسليت بگويم، فرمود: مفضل را سلام برسانيد و

 

بگوئيد ما به مرگ اسماعيل گرفتار شديم ولى صبر كرديم، تو هم صبر كن همان گونه كه ما صبر نموديم، ما چيزى را مى‏خواستيم و خداوند چيزى ديگر را اراده كرده بود، ما هم در اينجا تسليم امر خداوند شديم.پ 14- ابو حمزه ثمالى گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كس از مؤمنان گرفتارى پيدا كند و صبر پيشه نمايد خداوند پاداش هزار شهيد به او مى‏دهد.پ 15- عبد اللَّه بن سنان گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: رسول خداوند صلى اللَّه عليه و آله فرمودند: خداوند متعال فرمود: من دنيا را بين بندگان خودم به قرض نهاده‏ام، هر كس از آن به من قرض بدهد من به هر يك از ده تا هفتصد برابر خواهم داد، اينك هر چه مى‏خواهد بر دارد.

اما اگر كسى به من قرض ندهد به زور و غلبه از او خواهم گرفت، و بعد سه چيز به آنها مى‏دهم كه اگر يكى از آنها را به فرشتگان خود مى‏دادم راضى مى‏شدند، و بعد اين آيه شريفه را تلاوت كردند «الَّذِينَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ  أُولئِكَ عَلَيْهِمْ صَلَواتٌ مِنْ رَبِّهِمْ».

اين يكى از آن خصلت‏ها مى‏باشد، و رحمت خصلت دوم محسوب مى‏گردد، وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ خصلت سوم مى‏باشد، بعد از اين امام عليه السّلام فرمودند: اين خصلت‏ها براى كسانى است كه از آنها به زور و قهر گرفته باشند.پ 16- يكى از اصحاب از امام صادق عليه السّلام روايت مى‏كند كه فرمود: ما صابر هستيم ولى شيعيان ما از ما صابرتر مى‏باشند، عرض كردم قربانت گردم چگونه شيعيان شما از شما صابرتر هستند، فرمود ما مى‏دانيم و صبر مى‏كنيم و آنها صبر مى‏كنند و نمى‏دانند چه خواهد شد.پ 17- علاء بن فضيل گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: صبر در مقابل ايمان مانند سر در برابر بدن مى‏باشد، هر گاه سرى نباشد بدنى نخواهد بود، و همين گونه هر گاه صبرى نباشد ايمانى نيست.پ عبد اللَّه سراج گويد: امام سجاد عليه السّلام فرمود: صبر در مقابل ايمان مانند سر در مقابل بدن است، كسى كه صبر ندارد ايمان ندارد.

 

پ‏18- سماعه گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: خداوند به گروهى نعمت بخشيد ولى آنها سپاسگزارى نكردند در نتيجه آن نعمت‏ها براى آنها وبال شد، و از آن طرف گروهى را مبتلا فرمود و آنها صبر كردند، و بعد آن گرفتاريها براى آنان تبديل به نعمت گرديد.پ 19- ابان از امام صادق عليه السّلام روايت مى‏كند كه آن جناب در تفسير آيه «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَ صابِرُوا» فرمود: يعنى در مصيبت‏ها صبر كنيد.پ 20- يكى از روات نقل مى‏كند كه امام فرمود: اگر صبر قبل از گرفتاريها خلق نشده بود، مؤمن از هم مى‏شكافت همان گونه كه تخم مرغ هنگام برخورد به سنگ شكسته مى‏گردد.پ 21- جابر گويد: از امام باقر عليه السّلام سؤال كردم خداوند تو را رحمت كند صبر جميل چيست، فرمود: صبر جميل آن است كه به مردم شكايت نكنى.پ 22- ابو النعمان از امام صادق عليه السّلام روايت مى‏كند كه فرمود: هر كس براى مشكلات دنيا صبر نكند ناتوان مى‏باشد.پ 23- رسول اكرم صلى اللَّه عليه و آله فرمود: هر كس گرفتاريها را بشناسد بر آنها صبر مى‏كند، و هر كس آنها را نشناخت ناراحت مى‏گردد.پ 24- ابن مسكان گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: در مصيبتها صبر نمائيد، و بعد فرمود: هنگامى كه قيامت بر پا شود منادى فرياد مى‏كند صابران كجا هستند در اينجا گروهى از ميان مردم حركت مى‏كنند و خود را معرفى مى‏نمايند.

بار ديگر منادى صدا مى‏زند كه متصبران كجا مى‏باشند، در اينجا نيز گروهى بر مى‏خيزند و خود را معرفى مى‏كنند، راوى گويد: عرض كردم قربانت شوم صابران كيانند و متصبران كدام افراد هستند فرمود: صابران كسانى مى‏باشند كه واجبات را انجام مى‏دهند و متصبران آنها هستند كه از حرام دست باز داشتند و دنبال كارهاى زشت نرفتند.25- امام عليه السّلام در تفسير آيه شريفه «جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَها وَ مَنْ صَلَحَ مِنْ آبائِهِمْ وَ أَزْواجِهِمْ وَ ذُرِّيَّاتِهِمْ وَ الْمَلائِكَةُ يَدْخُلُونَ عَلَيْهِمْ مِنْ كُلِّ بابٍ  سَلامٌ عَلَيْكُمْ بِما صَبَرْتُمْ‏

 

فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ» فرمودند: اين آيه در باره ائمه اطهار عليهم السّلام و شيعيان صابر آنها نازل شده است.پ 26- امام صادق عليه السّلام در تفسير آيه شريفه «أُولئِكَ يُؤْتَوْنَ أَجْرَهُمْ مَرَّتَيْنِ بِما صَبَرُوا» فرمود: آنها امامان عليهم السّلام هستند.پ 27- ازدى گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: آگاه باشيد كه فرمان‏ها از آسمان بطرف زمين فرود مى‏آيند آنها مانند باران بر زمين مى‏ريزند و به هر كس اصابت مى‏كنند هر انسانى به اندازه خود زياد و يا كم از آن استفاده مى‏كنند، و به مال و اولاد و يا به سلامتى خود مى‏رسند.

هر گاه به يكى از شما در خانواده و يا مال و يا خودتان مصيبتى وارد شد و يا در نزد ديگرى غفلتى مشاهده كرديد فورا او را سرزنش نكنيد.

مرد مسلمان هرگز پستى كسى را آشكار نمى‏كند و احدى را تحقير نمى‏سازد، و خود را از بازگوئى اسرار مردم نگه مى‏دارد، و هر گاه از كسى سخن بگويند او خود را نگه مى‏دارد، و در نزد افراد پست آبروى كسى را نمى‏برد.

او مانند بازيگرى است كه انتظار دارد اولين تيرش به هدف بخورد، و غنيمت ببرد، و زيان را از وى دفع كند، مرد مسلمان هم كه از خيانت و دروغ دورى مى‏كند انتظار يكى از دو نيكى‏ها را دارد، يا منتظر مرگ است كه بهتر از او در نزد خداوند براى او نيست.

يا منتظر روزى خداوند است كه در نتيجه آن صاحب فرزند و مال مى‏گردد، و دين و مقام خود را هم حفظ مى‏كند، مال و فرزندان از حاصل دنيا هستند و عمل صالح حاصل آخرت مى‏باشد، و گاهى خداوند آن دو را با هم جمع مى‏كند.پ 28- ابن علوان گويد: امام باقر عليه السّلام از پدرش از على عليه السّلام روايت مى‏كند كه فرمود: مردى به حقيقت ايمان نمى‏رسد مگر اينكه در او سه خصلت باشد، فهم در دين، صبر در مصيبت‏ها و برنامه‏ريزى درست در زندگى.پ 29- ثمالى از امام باقر عليه السّلام روايت مى‏كند كه فرمود: هر بنده‏اى بين سه چيز قرار دارد، گرفتارى، قضا و سرنوشت، و نعمت، در هنگام گرفتارى بايد صبر كند،

 

و در باره سرنوشت و قضاء بايد تسليم شود، و در برابر نعمت بايد سپاسگزارى نمايد.پ 30- حارث اعور روايت مى‏كند امير المؤمنين عليه السّلام فرمودند مسلمانى با سه چيز كامل مى‏گردد، فهميدن احكام دين، حسن تدبير در امور زندگى، و صبر در مصيبت‏ها.پ 31- عبد اللَّه بن سنان گويد: از امام صادق عليه السّلام شنيدم فرمود: رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: خداوند متعال مى‏فرمايد: من دنيا را بين بندگان خود تقسيم كردم، اكنون هر يك از آنها كه به من وام بدهد من به هر يك از آنها تا هفتصد برابر مى‏دهم.پ 32- امام صادق عليه السّلام فرمود: على عليه السّلام در وصيت خود به فرزندش محمد حنفيه گفتند از عجب و خودخواهى دورى كنيد و از بد اخلاقى و بى‏تابى خود را نگهداريد، اگر داراى اين خصلت‏ها نباشيد در ميان مردم دوست پيدا نخواهى كرد، و همه از شما كناره‏گيرى مى‏كنند.پ 33- امام رضا عليه السّلام از پدرانش عليهم السّلام روايت مى‏كند كه امام سجاد عليه السّلام فرمود:

مردم سه چيز را از سه كس ياد گرفتند صبر را از ايوب، شكر را از نوح، و حسد را از فرزندان يعقوب.پ 34- عمر بن على از پدرش على عليه السّلام روايت مى‏كند كه رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: علامت صابر سه چيز است، اول اينكه تنبلى نمى‏كند، دوم اينكه خسته نمى‏شود، سوم از خداوند شكايت نمى‏كند.

زيرا اگر او كسالت پيدا كند حق را ضايع خواهد كرد، و اگر خسته و افسرده گردد حق شكرگزارى را بجاى نخواهد آورد، و اگر از خداوند شكايت نمايد از وى نافرمانى كرده است.پ 35- ابو حمزه ثمالى روايت مى‏كند كه امام باقر عليه السّلام فرمود: رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمودند: هر گاه روز قيامت شود خداوند همه مردم را در يك جا جمع مى‏كند، و بعد منادى فرياد مى‏زند در حالى كه همه آن را مى‏شنوند، منادى مى‏گويد اهل صبر كجا هستند.

 

پ‏در اين هنگام گروهى از جاى خود حركت مى‏كنند، در اينجا جماعتى از فرشتگان از آنها استقبال مى‏كنند و مى‏گويند صبر شما چه بود آنها مى‏گويند ما نفس خود را در اطاعت خداوند به صبر واداشتيم و در معصيت او هم صبر كرديم، در اين هنگام منادى صدا مى‏زند راه آنها را باز كنيد تا وارد بهشت گردند و حسابى براى آنها نيست.پ 36- امام هادى عليه السّلام از پدرانش عليهم السّلام روايت مى‏كند كه امام صادق عليه السّلام در تفسير آيه شريفه فصبر جميل فرمود: يعنى صبرى كه در آن شكايتى وجود ندارد.پ 37- رسول اكرم صلى اللَّه عليه و آله از جبرئيل پرسيد تفسير صبر چيست، فرمود: در مشكلات صبر كنيد همان گونه كه در هنگام آسايش صبر مى‏كنيد، در فقر صبر نمائيد همان طور كه در توانگرى صبر مى‏نمائيد در وقت گرفتارى صبر داشته باشيد همان گونه كه در وقت تندرستى و سلامتى صبر مى‏كنيد و از حالات خود نزد مردم شكايت نكنيد.پ 38- ابن سنان از حضرت صادق عليه السّلام روايت مى‏كند كه فرمود: هر گاه مؤمن را در قبرش بگذارند نماز در طرف راست، و زكاة در طرف چپ و نيكى بالاى سرش قرار خواهند گرفت، و صبر هم در كنارى قرار مى‏گيرد، هنگامى كه فرشتگان براى سؤال مى‏آيند صبر به آنها مى‏گويند: به كمك رفيق خود برويد، و اگر از شما كارى ساخته نيست كنار برويد تا من بيايم.پ 39- سكونى از امام صادق و او از پدرانش عليهم السّلام روايت مى‏كند كه امير المؤمنين عليه السّلام فرمود: سه چيز از ابواب خير هستند، سخاوت نفس، پاكى سخن، و صبر در برابر آزار و اذيت.پ 40- حلبى از امام صادق عليه السّلام روايت مى‏كند كه فرمود خداوند متعال به داود وحى فرستاد كه به خلاده دختر اوس بشارت بده كه او در بهشت با تو همنشين خواهد بود، داود بطرف او رفت و در خانه‏اش را كوبيد، او بيرون شد و گفت: آيا در باره من چيزى نازل شده است.

داود گفت: آرى، گفت: آن چيست، گفت خداوند متعال به من وحى كرده و

 

اطلاع داده كه تو در بهشت با من همنشين خواهى بودپ و اينك آمده‏ام تو را مژده دهم، گفت: ممكن است در اينجا نامى با نام من مقارن شده باشد.

داود گفت: خير مقصود خودت هستى، گفت يا نبى اللَّه من تو را تكذيب نمى‏كنم ولى به خداوند سوگند در خود چنين مقامى را مشاهده نمى‏كنم، داود گفت: به من خبر دهيد كه در باطن تو چه هست كه اين گونه مورد توجه قرار گرفته‏اى.

خلاده گفت: اينك تو را از باطن خود اطلاع مى‏دهم و آن اين است كه هر مصيبتى بر من وارد شود و هر دردى كه مرا فرا گيرد، و يا مشكلات و يا ناراحتى براى من فراهم شود و يا حاجتى و نيازى براى من پيش آيد در همه اينها صبر مى‏كنم.

من از خداوند درخواست نمى‏كنم آن مشكلات و شدائد را از من برطرف كند، تا آنگاه كه خداوند آنها را از من رفع سازد، و مرا به عافيت و رفاه برساند، و من از خداوند چيزى در مقابل آنها نمى‏خواهم، در هر حال خداوند را سپاس مى‏گويم، داود گفت: از همين جا به اين مقام رسيدى.

امام صادق عليه السّلام بعد از اين فرمودند: و اين است دينى كه خداوند براى بندگان شايسته خود پسنديده است.پ 41- روايت شده كه صبر در هنگام گرفتارى بسيار نيكو و زيبا مى‏باشد، و بهتر از آن صبر در برابر محرمات مى‏باشد.پ روايت شده هنگامى كه روز قيامت بر پا شود، منادى ندا مى‏كند صابران كجا هستند، در اينجا گروهى از مردم بر مى‏خيزند به آنها گفته مى‏شود برويد و بدون حساب وارد بهشت گرديد، فرشتگان از آنها استقبال مى‏كنند و سؤال مى‏كنند اعمال شما چه بود، مى‏گويند ما در طاعت و معصيت خدا صبر مى‏كرديم، مى‏گويند آرى اين است پاداش عاملان.پ روايت شده كه در وصيت‏هاى پيامبران آمده بر حق صابر باشيد اگر چه تلخ باشد.

 

پ‏در روايت آمده كه يقين يك درجه بالاتر از ايمان است، و صبر از يقين بالاتر مى‏باشد.پ روايت شده هر كس در حق صابر باشد خداوند بهتر از آن به او عوض مى‏دهد.پ در روايت آمده كه خداوند به رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله وحى فرستاد كه من تو را به رفتار با مردم امر مى‏كنم همان گونه كه در انجام فرائض به شما امر كرده‏ام.پ روايت شده كه مؤمن كتمان و حفظ اسرار را از خداوند آموخته است، و رفتار با مردم را از پيامبر فرا گرفته و صبر در هنگام سختى‏ها و آسانيها را از امام تعليم گرفته است.پ روايت شده كه امام عليه السّلام در تفسير آيه شريفه «اصْبِرُوا وَ صابِرُوا وَ رابِطُوا ... لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ» فرمود: بر طاعت خدا و امتحان او صبر كنيد، در اطاعت از پيامبر و كسى كه در جاى او قرار مى‏گيرد همديگر را به صبر توصيه نمائيد و از اين دو طريق منحرف نشويد و با هم رابطه برقرار كنيد، و حتما رستگار خواهيد شد.پ از عالم عليه السّلام روايت شده كه فرمود: صبر در هنگام سلامتى و رفاه مهمتر است از صبر در هنگام گرفتارى و پريشانى مقصود اين است كه صبر در هنگام وسعت زندگى و فراهم بودن همه وسائل و استفاده از لذائذ آماده است ولى آدمى صبر مى‏كند و در حرام وارد نمى‏شود بسيار مهم مى‏باشد.پ روايت شده كه مؤمن به سه خصلت شايستگى پيدا مى‏كند و پاك مى‏گردد، فهم و درك در مسائل دينى، اندازه‏گيرى در امور زندگى و حسن معيشت، و صبر در مشكلات.پ 42- امام صادق عليه السّلام فرمود: صبر و شكيبائى باطن بندگان را پر از نور و پاكى مى‏كند و بى‏تابى و شكايت دل آدم را پر از تاريكى و ترس مى‏گرداند، همه مردم ادعاى صبر دارند ولى فقط صبر و شكيبائى در نزد بندگان خاضع پروردگار به ثبوت مى‏رسد، و آنها هستند كه در مشكلات صبر مى‏كنند.

همه خود را صابر نشان مى‏دهند و جزع و بى‏تابى را انكار مى‏كنند جزع و

 

اضطراب و عدم صبر منافقان را رسوا مى‏كند،پ زيرا محنت‏ها و مصيبت‏ها هنگامى كه فرود مى‏آيند از نيت‏ها خبر مى‏دهند در اينجا راستگو و دروغگو از هم شناخته مى‏شوند و درون‏ها آشكار مى‏گردند.

صبر در حقيقت مانند آب تلخى است كه كام انسان را تلخ مى‏كند و صابر همواره در سختى زندگى مى‏كند و زندگى پيوسته براى او تلخ است، اما اگر آدمى در اضطراب بسر برد آن را صبر نمى‏گويند، اما جزع و بى‏تابى در واقع اضطراب دل و عدم آرامش و سكون مى‏باشد.

شخص مضطرب همواره در غم و اندوه بسر مى‏برد و جزع و بى‏تابى مى‏كند، آرامش ندارد، حالات او همواره در حال تغيير است، و هر حادثه‏اى كه در آن خضوع و بازگشت و تضرع بسوى خداوند نباشد و آدمى در آن حادثه به خداوند توجه نكند او را بى‏تاب و بى‏صبر مى‏گويند.

صبر آبى است كه آغاز آن تلخ و پايان آن شيرين مى‏باشد، هر كس به پايان آن توجه كند موفق مى‏گردد، و هر كس به اوائل توجه نمايد توفيق پيدا نمى‏كند، هر كس قدر صبر را بداند همواره در انتظار امرى خواهد بود تا صبر كند خداوند در داستان موسى و خضر مى‏گويد: وَ كَيْفَ تَصْبِرُ عَلى‏ ما لَمْ تُحِطْ بِهِ خُبْراً، خضر به موسى گفت: از مطلبى كه اطلاع ندارى چگونه مى‏توانى صبر كنى.

هر كس در برابر مكروهات صبر كند و به كسى شكايت نبرد و جزع و بى‏تابى نداشته باشد و اسرار خود را فاش نسازد او از صابران به حساب مى‏آيد و بهره‏اش همان است كه خداوند فرمود: وَ بَشِّرِ الصَّابِرِينَ يعنى آنها را به بهشت و مغفرت مژده بدهيد.

هر كس با خوشحالى از گرفتاريها استقبال كند و با وقار و آرامش و سكون صبر پيشه كند، و از طبقات خاص و صابران ويژه محسوب مى‏گردد و بهره‏اش همان است كه خداوند فرمود: إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ*.پ 43- آدم بن عيينه گويد: از امام صادق عليه السّلام شنيدم فرمود: چه بسا يك ساعت صبر خوشحالى زيادى را براى انسان مى‏آورد و چه بسا لذت زود گذرى كه‏

 

براى آدمى اندوه و غم طولانى ايجاد مى‏كند.پ 44- امام رضا عليه السّلام از امام سجاد سلام اللَّه عليه روايت مى‏كند كه فرمود: شما اگر براى بدست آوردن پنج چيز به مسافرت برويد و آنها را بدست بياوريد ارزش دارند، و آنها عبارتند از: هيچ بنده‏اى نبايد از كسى بترسد مگر از گناهش.

جز از خداوند از كسى ديگر اميد نداشته باشد، اگر چيزى نمى‏داند بدون حياء و شرم در جواب سائل بگويد نمى‏دانم، و صبر در برابر ايمان مانند سر در برابر بدن مى‏باشد، و ايمان ندارد كسى كه صبر ندارد.پ على عليه السّلام از رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله روايت مى‏كند كه فرمود: صبر بر سه قسم است صبر در مصيبت، و صبر در طاعت، و صبر بر معصيت، هر كس در مصيبت صبر كند خداوند به او سيصد درجه پاداش عطا مى‏كند كه بين هر درجه با درجه ديگر به اندازه بين زمين و آسمان است.

هر كس در طاعت صبر كند خداوند به او ششصد درجه مقام مى‏دهد كه بين هر درجه تا درجه ديگر به اندازه عرش تا فرش است، و هر كس در معصيت صبر كند خداوند به او هفتصد درجه عطا مى‏كند كه فاصله آنها خيلى زياد مى‏باشد.پ امير المؤمنين عليه السّلام فرمود: اى مردم صبر پيشه كنيد، زيرا هر كس صبر ندارد دين ندارد،پ و نيز فرمود: اگر صبر كنيد مقدرات در باره شما جارى خواهد شد و شما ماجور مى‏شويد، ولى اگر صبر نكنيد و بى‏تابى نمائيد مقدرات خواهد گذشت و شما گناهكار محسوب مى‏گرديد.پ امام صادق عليه السّلام فرمود: صبر سرآمد ايمان است،پ و نيز فرمود: صبر از ايمان مانند سر در بدن است، هنگامى كه سر برود بدنى نخواهد بود و همين طور اگر صبر نبود ايمانى هم نخواهد بود.پ رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: خداوند متعال مى‏فرمايد: هر گاه به يكى از بندگانم مصيبتى در مال و يا فرزندان و يا بدن او وارد كنم، و بعد او صبر كند من شرم دارم بعد از آن براى وى محكمه تشكيل دهم و يا حساب و كتابى براى وى در نظر بگيرم.

 

پ‏از محمد بن على عليهما السّلام سؤال شد صبر جميل چيست، فرمود: صبرى كه در آن شكايت نباشد و بعد فرمود: شكايت كه گشايشى در كارها ايجاد نمى‏كند، شكايت و بى‏تابى دوست را محزون مى‏كند و دشمن را خوشحال مى‏گرداند.پ على عليه السّلام فرمود: حسن خلق، نيكى، و حلم از اخلاق پيامبران به شمار مى‏روندپ و نيز فرمود: زمانى خواهد آمد كه حكومت استقرار پيدا نمى‏كند مگر با ظلم و جور و كشتن مردم، و مالى بدست نمى‏آيد مگر به بخل، و رفاقت حاصل نمى‏گردد مگر با پيروى از هواى نفس و خروج از دين يعنى همه دوستى‏ها روى اغراض دنيوى مى‏باشد.

 

هر كس آن زمان را درك كند و بر فقر صبر نمايد در حالى كه توانائى دارد مال بدست بياورد، و يا در ذلت صبر نمايد در حالى كه مى‏تواند عزّت پيدا كند، و بر دشمنى مردم صبر نمايد در حالى كه توانائى دارد محبت مردم را جلب سازد خداوند به اين گونه مردمان پاداش پنجاه صديق را مى‏دهد.پ رسول اكرم صلى اللَّه عليه و آله فرمود: هر يك از مؤمنان كه گرفتار شوند و صبر نمايند خداوند پاداش هزار شهيد را به آنها مى‏دهدپ و نيز فرمود: بى‏تابى در هنگام مصيبت همه‏اش محنت است.پ رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: هر نعمتى غير از بهشت كوچك مى‏باشد، و هر بلائى غير از آتش آسان است.پ 45- جابر گويد: به امام صادق عليه السّلام عرض كردم صبر جميل چيست فرمود:

آن صبرى است كه در آن به مردم شكايت نشود، ابراهيم يعقوب را بطرف يك راهب فرستاد تا كارى كه داشت انجام دهد هنگامى كه راهب او را ديد خيال كرد ابراهيم است.

او فورا جلو دويد و او را در بغل گرفت، و گفت اى خليل خدا خوش آمديد، يعقوب گفت: من ابراهيم نيستم بلكه يعقوب بن اسحاق بن ابراهيم مى‏باشم، راهب گفت: پس چرا من شما را بزرگ مى‏بينم گفت غم و اندوه مرا به اين روز انداخته است.

 

پ‏يعقوب هنوز در كوچك نگذشته بود كه خداوند به او وحى كرد اى يعقوب شكايت مرا به بندگان بردى، يعقوب در همان كنار در به سجده افتاد و گفت: بار خدايا ديگر آن سخن را نخواهم گفت خداوند هم به او وحى كرد من از تو گذشتم ديگر اين سخن را بر زبان جارى مكن.

بعد از اين يعقوب هر چه بر سرش آمد به مردم چيزى نگفت و از مشكلات و سختيهاى روزگار سخنى بر زبان جارى نكرد، و تا آنجا كه در داستان فرزندش يوسف گفت: من از حزن و اندوه خود به خداوند شكايت مى‏برم و مى‏دانم آنچه از طرف خدا آمده ولى شما نمى‏دانيد.پ 46- امير المؤمنين عليه السّلام فرمودند: صبر بر دو نوع است صبر در هنگام مصيبت كه بسيار خوب است و بهتر از آن صبر در هنگام رسيدن به حرام است، و ذكر هم دو قسم مى‏باشد، ذكر خداوند در هنگام مصيبت و بزرگتر از آن ياد خدا در هنگام برخورد با حرام مى‏باشد كه ياد خدا او را از حرام باز مى‏دارد.پ 47- داود بن فرقد از امام صادق عليه السّلام روايت مى‏كند كه خداوند متعال به موسى بن عمران عليه السّلام وحى فرستاد و گفت: من مخلوقى محبوب‏تر از بنده مؤمن خود نيافريده‏ام، من او را گرفتار مى‏كنم تا به آنچه براى او خير است برسد.

من او را از چيزهائى كه براى او خيرى دارد مخفى مى‏دارم و به او اميد مى‏دهم آنچه را كه براى او خير مى‏باشد من به حال بنده مؤمن خود آگاه مى‏باشم، او بايد به حكم من راضى گردد و از نعمت‏هاى من سپاسگزارى كند و در گرفتارى‏ها صبر نمايد تا او را در برابر اين اعمال در زمره صديقان به حساب آورم.پ 48- امام صادق عليه السّلام فرمود: هر مؤمنى نوعى گرفتارى دارد و او بايد همواره در انتظار گرفتارى‏هاى زيادى باشد، اگر او در آن گرفتاريها صبر كند خداوند او را از آن گرفتاريها عافيت مى‏دهد و اگر صبر نكند و بى‏تابى نمايد گرفتارى ديگرى به او مى‏رسد او بايد صبر كند و تحمل نمايد.پ 49- ثمالى از امام صادق عليه السّلام روايت مى‏كند كه فرمود: هر يك از شيعيان ما كه مبتلا گردند و صبر نمايند خداوند به آنها پاداش هزار شهيد را مى‏دهد.

 

پ‏50- اسحاق بن عمار گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: اى اسحاق مصيبتى كه در آن صبر كرده‏اى و پاداش آن را هم از خداوند گرفته‏اى آن را مصيبت ندان، مصيبت آن است كه صاحب آن از پاداش محروم گردد و صبر نداشته باشد.پ 51- امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كس در هنگام گرفتارى صبر نداشته باشد ناتوان است هر نعمتى شكرى دارد و هر مشكلى آسان مى‏گردد، اينك در هنگام مصيبت صبر كنيد و در فقدان اولاد و يا مال شكيبائى داشته باشيد خداوند عاريه‏ها و بخشش‏هاى خود را مى‏گيرد تا شما را در شكر و سپاس بيازمايد.پ 52- ابو بصير گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: خداوند به گروهى نعمت عطا كرد، آنها شكر نكردند آن نعمت‏ها براى آنها وبال شد، ولى گروهى را به مصيبت‏ها گرفتار فرمود و آنها صبر كردند و به نعمت رسيدند.پ 53- ربعى از امام صادق عليه السّلام روايت مى‏كند كه فرمود: صبر و گرفتارى براى رسيدن به مؤمن با هم مسابقه مى‏دهند و بلاء خود را به او مى‏رساند و او هم صبر مى‏كند، گرفتارى و بى‏تابى هم براى رسيدن به كافر با هم مسابقه مى‏دهند و گرفتارى خود را به او مى‏رساند و او هم بى‏تابى مى‏كند.پ 54- امير المؤمنين عليه السّلام فرمود: پيش آمدها روزى به پايان خواهند رسيد، هر گاه يكى از شما برايش پيش آمد سوئى شد بايد تسليم شود و صبر كند تا آن مشكل رفع گردد، اگر بخواهيد با حيله و مكر از آن نجات پيدا كنيد گرفتار مى‏شويد.پ على عليه السّلام مى‏فرمودند: صبر در برابر ايمان مانند سر در برابر بدن مى‏باشد، هر كس صبر ندارد ايمان ندارد،پ و مى‏فرمود: صبر بر سه نوع است، صبر در برابر مصيبت و صبر در برابر طاعت و صبر در برابر معصيت.پ امام صادق عليه السّلام فرمود: صبر بر دو نوع مى‏باشد، صبر در هنگام گرفتارى كه بسيار زيبا هست و بهتر از آن صبر در هنگام روبرو شدن با حرام است.پ امام صادق عليه السّلام فرمود: با سپاسگزارى مى‏توان از چيزهاى مورد علاقه زياد بدست آورد و با صبر و شكيبائى هم مى‏توان از پيش آمدهاى بد كاست.

 

پ‏55- ابن عميره گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: از خداوند بترسيد و شكيبا باشيد، و بدانيد هر كس صبر نكند بى‏تابى او را از پا در مى‏آورد، و اگر در بى‏تابى از بين رفت پاداشى نخواهد يافت.پ 56- جابر عبد اللَّه گويد: امير المؤمنين عليه السّلام فرمود: از گنج‏هاى بهشت نيكى و مخفى كردن كار است، و نيز در مشكلات و خويشتن دارى در مصائب.پ 57- امير المؤمنين عليه السّلام فرمود: صبر كردن تو در برابر محرمات آسان‏تر است از صبر نمودن تو در عذاب قبر، و هر كس براى خدا صبر كند به او خواهد رسيد.پ 58- على عليه السّلام فرمود: صبر بر دو نوع مى‏باشد، صبر بر آنچه خوشت نمى‏آيد، و صبر از آنچه از آن خوشت مى‏آيد.پ على عليه السّلام فرمود: صبور پيروزى را از دست نخواهد داد اگر چه زمان آن طول بكشد.پ امير المؤمنين سلام اللَّه عليه فرمود: هر كس را صبر نجات ندهد، بى‏تابى او را هلاك مى‏كند.پ على عليه السّلام فرمود: هر گاه سختى به انتهاء رسيد فرج حاصل مى‏گردد، هنگامى كه حلقه‏هاى گرفتارى تنگ شوند در آنجا گشايش پيش مى‏آيد.پ 59- رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: با صبر مى‏توان به فيروزى رسيد و راه نجات پيدا كرد، هر كس درى را بكوبد آخر آن در باز مى‏گردد.پ على عليه السّلام فرمود: صبر مركبى است كه از پا در نمى‏افتد، و قناعت شمشيرى است كه كند نمى‏گرددپ فرمود: بهترين عبادت صبر و سكوت و انتظار فرج مى‏باشد.پ على عليه السّلام فرمود: صبر سپرى است كه آدمى را از فقر و پريشانى نگه مى‏دارد، و نيز فرمود: هر كس سوار مركب صبر شد هدايت مى‏گردد و در ميدان پيروز مى‏شود. 60- امام صادق عليه السّلام فرمود: آزاد در همه حال آزاد است، و اگر گرفتار مصيبتى شد صبر مى‏كند، و اگر مصيبت‏ها پشت سر هم بر او فرود آيند كمرش خم‏

 

نمى‏گردد، و اگر اسير و مقهور گردد، بار ديگر مشكلات و سختيها تبديل به آسايش مى‏گردند.پ يوسف صديق و امين عليه السّلام اندوهش به او زيان نرسانيد، اگر چه او را به بردگى گرفتند و مقهور و اسير گرديد، تاريكى چاه و وحشت آن و سختى‏هائى كه در آنجا به او رسيد او را زيان نرسانيد، و آن حاكم ستمگر را برده او نمود، پس از اينكه مالك او بود.

 

خداوند او را به عنوان پيامبر مبعوث فرمود: و امتى را به خاطر او مورد ترحم قرار داد، و صبر هم اين چنين عواقب نيكى دارد، اينك صبر كنيد تا پيروز شويد، و مواظب صبر باشيد تا خداوند متعال به شما پاداش بدهد.پ 61- امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كس صبر كند و كلمه استرجاع بر زبان جارى نمايد، و در هنگام مصيبت خداوند را سپاس گويد، به هر چه خداوند براى او مقدر كرده راضى شود اجرش با خداوند خواهد بود اما اگر صبر نكند قضاء خدا بر او جريان پيدا مى‏كند و مورد مذمت قرار مى‏گيرد و اجرش هم ضايع مى‏شود.پ 62- امام عليه السّلام فرمود: هر بنده مسلمانى كه گرفتارى پيدا كند و صبر نمايد خداوند پاداش هزار شهيد براى او مى‏نويسد.پ ابو الحسن عليه السّلام فرمود: خداوند هر كس را به مصيبتى گرفتار كند و او در آن مصيبت صبر كند پاداش هزار شهيد را خواهد داشت.پ على عليه السّلام فرمود: سرشت مؤمن بر اين است كه در مشكلات صبر كند.