پ1- از امير المؤمنين عليه السّلام سؤال شد كدام يك از مردمان زرنگتر مىباشند فرمود: كسى كه راه سعادت را از شقاوت تميز دهد، و بطرف رستگارى قدم بگذارد.پ 2- زرارة گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: از حقيقت ايمان آن است كه حق را اظهار كنى اگر چه بزيانت باشد، و از باطل دست بازدارى اگر چه به سودت باشد، و از گفتن تجاوز نكنى و زبانت از علمت تجاوز نكند.پ 3- ابو ذر رحمة اللَّه عليه گويد: رسول خدا صلى اللَّه عليه و اله مرا به اظهار حق وصيت كردند اگر چه حق تلخ و ناگوار باشد.پ در حديث ديگرى از ابو ذر روايت شده كه رسول خدا صلى اللَّه عليه و اله فرمودند حق را بگوئيد اگر چه تلخ باشد.پ 4- ابن ابى سمال گويد: مردى از اهل جبل از امام صادق عليه السّلام مسألهاى پرسيد امام بر خلاف خواسته او فتوى دادند، در اين هنگام آن مرد ناراحت شد بطورى كه آثار ناراحتى در صورت او معلوم بود، امام فرمود: اى مرد بر حق صبر كنيد، و هر كس در مقابل حق صبر كند خداوند به او عوض خير مىدهد.پ 5- على عليه السّلام فرمود: آنها كه براى اصلاح كارهاى دنيائى خود از دينشان مايه مىگذارند، و دين را رها مىكنند خداوند آنها را به مشكلاتى خواهد انداخت كه زيان بيشترى خواهند ديد.پ 6- على عليه السّلام فرمود: هر كس در برابر حق قيافه بگيرد هلاك مىگردد.پ 7- فرمود: حق سنگين است ولى زود هضم مىباشد، اما باطل سبك ولى بيمارى مىآورد.پ 8- فرمود: بهترين مردم نزد خداوند كسى است كه عمل به حق در نزد او
محبوبتر از باطل باشد اگر چه بر ضرر او باشد و او را محزون سازد، و از نفع بازش دارد.پ 9- فرمود: اى مردم در طريقه هدايت به علت اينكه طرفداران حق كم مىباشند ترسى به خود راه ندهيد، مردم در كنار سفرهاى قرار گرفتهاند كه سيرى آن كوتاه و گرسنگى آن طولانى مىباشد، تا آن جا كه فرمود: اى مردم هر كس راه درست را بگيرد به آب مىرسد و هر كس بيراهه رود در بيابانها سرگردان مىگردد.
