پ1- على عليه السّلام فرمودند: از طاعت كسى كه مىدانيد چيزى بر او مخفى نيست كوتاهى نكنيد.پ 2- محمد بن مسلم گويد: امام باقر عليه السّلام فرمود: راههاى كج شما را فريب ندهند و از صراط مستقيم دورتان نسازند به خداوند سوگند شيعيان ما كسانى هستند كه از خداوند اطاعت كنند و دستورات او را بكار گيرند.پ 3- ابو حمزه ثمالى گويد: امام باقر عليه السّلام فرمود: رسول خدا صلى اللَّه عليه و اله در حجة الوداع خطبه خواندند و گفتند: اى مردم به خداوند سوگند هر چيزى كه شما را به بهشت نزديك كند و از جهنم دور گرداند به شما گفتم، و هر چيزى كه شما را از بهشت دور كند و به دوزخ نزديك سازد آن را هم بيان كردم.
آگاه باشيد جبرئيل به من گفت: هيچ كس از دنيا بيرون نمىگردد مگر اينكه روزيش كامل مىشود، اكنون از خداوند بترسيد و كمتر دنبال روزى برويد، كارى نكنيد كه در صورت تاخير رزق از راه حرام آن را بدست آوريد، و بدانيد با اطاعت
خدا مىتوانيد از بركات و عنايت او استفاده نمائيد.پ 4- جابر گويد امام باقر عليه السّلام فرمودند: اى جابر آيا همين بس است كه گروهى اسم خود را شيعه بگذارند و بگويند ما اهل بيت را دوست مىداريم، به خداوند سوگند شيعيان ما كسانى هستند كه تقوى داشته باشند و از خداوند اطاعت كنند.
اى جابر شيعيان ما به تواضع و فروتنى و خشوع و امانت معروف هستند، آنها همواره در ياد خدا مىباشند و نماز و روزه دارند و به پدر و مادر نيكى مىكنند و با همسايگان فقير و مستمند رفت و آمد مىنمايند.
شيعيان ما كسانى مىباشند كه به ورشكستگان مىرسند و قرض داران را كمك مىكنند، و به يتيمان رسيدگى دارند، و راست مىگويند، و قرآن تلاوت مىنمايند، و زبان از مردم باز مىدارند و جز خير نمىگويند، و امينان خانوادههاى خود مىباشند.
جابر گويد: عرض كردم يا ابن رسول اللَّه ما امروز اشخاصى به اين صفات مشاهده نمىكنيم، فرمود: اى جابر شما به كجا مىرويد آيا شايسته است مردى بگويد من على را دوست مىدارم ولى بعد از اين اهل كار نباشد، اگر او مىگويد من رسول خدا صلى اللَّه عليه و اله را دوست مىدارم، بايد بداند كه رسول خدا از على بهتر است.
پس چرا از سنت رسول صلى اللَّه عليه و اله متابعت نمىكند و از سيره آن حضرت پيروى ندارد بايد بداند بدون عمل از محبت سودى نخواهد برد، اينك از خداوند بترسيد و به دستورات او عمل نمائيد، خداوند با هيچ كس فاميل نيست، هر كس متقى و پرهيزگار باشد و از دستورات خدا اطاعت كند او محبوب خداوند مىباشد.
اى جابر: به خداوند سوگند هيچ بندهاى بدون طاعت نمىتواند به خداوند نزديك باشد ما برائت از آتش نداريم، هيچ كس نزد خداوند برهانى ندارد كه با او احتجاج كند، هر كس از خداوند اطاعت كرد او دوست ما هست، و هر كس معصيت نمود دشمن ما مىباشد، به ولايت ما نخواهد رسيد مگر به ورع و تقوى و عمل.پ 5- هشام بن حكم گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: هنگامى كه روز قيامت برپا
شودپ گروهى از مردم بطرف در بهشت مىروند و در را مىكوبند، به آنها گفته مىشود شما از كدام طبقه هستيد آنها پاسخ مىدهند ما از اهل صبر مىباشيم.
به آنان مىگويند شما بر چه صبر كرديد مىگويند: در طاعت و معصيت خداوند صبر كرديم در اين هنگام خداوند متعال مىفرمايد: آنها راست مىگويند بگذاريد وارد بهشت گردند اين است معنى آيه شريفه «إِنَّما يُوَفَّى الصَّابِرُونَ أَجْرَهُمْ بِغَيْرِ حِسابٍ.»پ 6- عمر بن خالد گويد: امام باقر عليه السّلام فرمود: اى جماعت شيعهاى شيعيان آل محمد شما از گروه ميانهرو باشيد، تا غاليان به شما برگردند و عقب ماندگان هم به شما برسند، مردى از انصار بنام سعد گفت: غالى چيست.
امام عليه السّلام فرمود: آنها در باره ما سخنانى مىگويند كه ما به آن اعتقاد نداريم، آنها از ما نيستند و ما هم از آنها نمىباشيم، پرسيد تالى كدام است، فرمود: آن كسى است كه دنبال خير مىرود و به آن مىرسد و پاداش آن را مىگيرد.
بعد از اين متوجه ما شدند و فرمودند: به خداوند سوگند ما برائت از آتش را نداريم، بين ما و خداوند قرابتى نيست، و ما در نزد خداوند حجتى نداريم، جز با طاعت نمىتوان به خداوند نزديك شد، هر كس خدا را اطاعت كند به ولايت ما مىرسد، و هر كس نافرمانى كند به ما نخواهد رسيد و سودى نخواهد برد، واى بر شما فريب نخوريد و مغرور نگرديد.پ 7- مفضل بن عمر گويد: خدمت امام صادق عليه السّلام بودم كه سخن از اعمال به ميان آمد من گفتم عمل من بسيار ناچيز است امام فرمود: آرام باش و استغفار كن، بعد از اين فرمودند عمل كم با تقوى بهتر است از عمل زياد ولى بدون تقوى.
گويد: عرض كردم چگونه عمل زياد بدون تقوى خواهد بود، فرمود: مانند كسى كه اطعام مىكند و با همسايگان نيكى مىنمايد و مهمانى مىكند ولى از حرام هم دست برنمىدارد، اين عملها بدون تقوى مىباشد، ولى مرد ديگرى عملش كم است ولى در حرام هم وارد نمىگردد.پ 8- سكونى از امام صادق و او از پدرانش عليهم السّلام روايت مىكند كه رسول خدا صلى اللَّه عليه و اله فرمودند: اطاعت و فرمان بردارى مانند روشنائى چشم مىباشد.
