پ1- در قرب الاسناد: بسندى از امام پنجم عليه السّلام كه رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله و سلم روغن كنجد به بينى ميچكاند وقتى سرش درد ميكرد.پ 2- در طب- 71-: بسندش از داود رقى كه نزد امام ششم بودم و يك حاج خراسانى بر او وارد شد و سلام كرد و مسأله دينى پرسيد و امام برايش تفسير ميكرد، وانگه گفت: يا ابن رسول اللَّه از روزى كه از خانهام بيرون آمدم پيوسته از درد سر مينالم، فرمود: هم اكنون برخيز و بحمام برو و پيش از كار هفت مشت آب گرم بسرت بريز و در هر بار نام خدا را ببر كه پس از آن ناله ندارى ان شاء اللَّه.پ و از همان 87-: بسندى از علي بن يقطين كه بامام هشتم نوشتم در سرم سرماى سختى يابم كه چون باد بدان خورد نزديك است بيهوش شوم، در پاسخم نگاشت: پس از خوراك سعوط عنبر و زنبق بكار بر تا خوب شوى ان شاء اللَّه.پ بيان: در قاموس است كه زنبق چون جعفر روغن و گل ياسمين است و ابن بيطار گفته: روغن هل و ياسمين باهم است.
گويم: از سخن پزشكان برآيد كه زنبق سفيد معروف نزد عجم است، و گفتهاند سوسن سفيد است و آن خطاء است، و بيايد كه بگل رازقى تفسير شده و ابن بيطار گفته: رازقى سوسن سفيد است و روغنش همان روغن رازقى است، و ابو سهل مسيحى هم آن را گفته، و برخى بيخبران گفتند كه روغن رازقى از گل تاك انگور رازقى گرفته شود، برخى مدعى شدند كه روغن بذر كتانست پايان- و شايد مقصود از سوسن سفيد همان زنبق سفيد باشد.
