اخبار باب
پ1- محاسن: تا امام باقر (ع) كه گروه پياده را پيغمبر در رسيد و از سختى راه رفتن به آن حضرت شكوه كردند بآنها فرمود: از هروله كمك گيريد.پ 2- همان: تا طلحه نهدى كه امام ششم بما فرمود: راه رويد و هروله كنيد كه بر شما سبكتر باشد.پ 3- همان: تا امام باقر (ع) كه رسول خدا (ص) مردمى را ديد كه راه رفتن آنها را بسختى افكنده بود فرمود لوكه راه رويد و چنان كردند و خستگى آنها رفت.پ 4- همان: تا امام ششم (ع) (نزديك بمضمون شماره 3 را آورده).
پ5- همان: تا امام ششم (ع) كه رسول خدا (ص) در كراع الغميم (منزلى ميان مكه و مدينه) راحت باش داد و پيادهها برايش در صف شدند و گفتند: از او دعوت كنيم، آن حضرت گفت خدايا بآنها اجر و نيرو بده سپس فرمود: اگر به لوكه رفتن يارى جوئيد پيكرهاتان سبك شود و راه را ببريد و چنان كردند و پيكرشان سبك شد.پ 6- همان: (مضمون شماره 5 را آورده) و افزوده كه فرمود بامداد برويد و كمى از آخر شب كه زمين در شب نورديده شود.پ 7- مكارم الاخلاق: امام صادق (ع) فرمود: دو منزل يكى كردن توشه را نابود كند و خود را بد كند و جامهها را كهنه كندپ و پيغمبر (ص) فرمود: چون كسى خسته و وامانده شود لوكه رود.پ و امام صادق (ع) فرمود: چون راه گم كنيد بسمت راست راه برويد.پ 8- دعوات راوندى: امير مؤمنين (ع) فرمود: بر شما باد بدوشيزه گرچه كساد باشد و بر جاده شوسه گرچه پيچ دارد و بر شهرنشينى گرچه ستم آرد.پ و گفتند: چون رفتن خواهى در دو سوى روز باشد و در نيم روز منزل كن و آخر شب راه رو و در آغازش مروپ و پيغمبر (ص) فرمود: بپرهيز از برون شدن پس از خوابكى كه خدا را جاندارانيست پراكنده سازد و بكنند آنچه فرمان دارند.پ و گفتند: در راه رفتن بگو: بار خدا راه ما را باز كن و سير ما را خوش كن، و عافيت ما را نيكو دار، و پر تكبير و حمد و تسبيح بگو و استغفار كن كه سفر تيكهايست از عذاب.پ 9- محاسن: تا هشام بن سالم كه شنيدم امام ششم (ع) ميفرمود: در دو خنكى (صبح و پسين) راه رويد گفتم: از گزندهها بيم داريم فرمود: اگر بشما چيزى رسد بهتر باشد با اينكه شماها در امانيد.پ 10- همان: تا رسول خدا (ص) كه فرمود: بر شما باد راه رفتن در شب كه زمين در آن نورديده شود. 11- همان: تا امام ششم (ع) كه چون امير مؤمنان (ع) قصد سفر ميكرد آخر شب راه ميرفت: فرمود: و از اين است حديث پرنده و موزه و مار (كه حضرت موزه در آورد براى وضوء و مارى در آن خزيد و پرندهاى آن را بالا برد تا مار افتاد و شايد مقصود اينست كه اين حادثه در شب روى آن حضرت بوده). 12- همان: تا امام ششم (ع) (مضمون شماره 10 را آورده).
محاسن: بسندى مانندش را آورده.
پ13- همان: تا حمران بن اعين كه بامام باقر (ع) گفتم: مردم گويند زمين براى مادر شب نورديده شود چگونه باشد؟ فرمود: همچنين و جامهاش را برگرداند.پ 14- همان: تا رسول خدا (ص) كه فرمود: چون در چادر يا خيمه منزل كرديد بيرون نيائيد كه در معرض دستبرد باشيد.پ 15- همان: تا رسول خدا (ص) فرمود بپرهيزيد از جا گرفتن بر سر راه و درون درهها كه گردشگاه درندهها و جايگاه مارها باشند.پ 16- همان: تا رسول خدا (ص) كه فرمود: منزل نكنيد در درهها كه جايگاه درندهها و مارهايند.پ 17- همان: تا رسول خدا (ص) (بمضمون شماره 16).پ 18- همان: تا مفضل بن عمر كه بهمراه امام ششم (ع) بمكه ميرفتيم و بيك دره رسيديم فرمود: اينجا منزل كنيد و بدره نرويد و همان جا منزل كرديم و درنگى نكرديم كه ابرى بر ما سايه افكند و به تندى باريد تا دره سيلابى شد و هر كه در آن بود آزار نمود.پ 19- همان: تا رسول خدا (ص) كه فرمود: نرمش را دوست دارد و بدان كمك كند چون سوار بر چهارپاهاى لاغريد بمنزل مناسب آنها را فرود آريد اگر زمين خشك است شتاب كنيد و خود را نجات دهيد و اگر سبزه است آنها را منزل دهيد.پ 20- همان: تا امام باقر (ع) فرمود: چون بزمين سبزه و پر گياه روانى آرام برو و اگر بزمين خشك رسيدى با شتاب برو.پ 21- همان: تا رسول خدا (ص) فرمود: چون بيراهه رفتيد بسمت راست رو كنيد.
