باب بيست و چهارم در باره گل محمدى

اخبار باب‏

پ‏1- عيون: تا على (ع) كه رسول خدا با دو دستش بمن گلى بخشيد و چونش به بينى نزديك كردم فرمود: آگاه باش كه آن سيد گلهاى بهشت است پس از گل آس.

صحيفه الرضا: مانندش را آورده‏پ 2- علل الشرائع: تا رسول خدا (ص) كه فرمود: چونم بآسمان بردند شبانه قطره از عرقم فرو ريخت و بدريا افتاد و ماهى آمد تا آن را برگيرد و دعموص (كرمكى سياه) هم آمد تا برگيرد، ماهى گفت از من است و دعموص گفت از من است و خدا عز و جل فرشته‏اى فرستاد تا حكم آنها باشد و آن را دو نيم كرد و بهر كدام نيمى داد.

 

پدرم (رضي الله عنه) گفت: برگهاى گل را زير گل انار بينى كه پنج است دو تا بشكل ماهى و دو تا بشكل دعموص و يكى هم نيمى چون ماهى و نيمى چون دعموص است.پ 3- مكارم الاخلاق: تا به پيغمبر (ص) كه چون شبانه بآسمان بالا بردندش زمين از فقدانش غمين شد و كبر را رويانيد (نام درختى است) و چون پيغمبر (ص) بزمين برگشت زمين شاد شد و درخت گل را برآورد و هر كه خواهد بوى پيغمبر (ص) را ببويد گل را ببويد.پ در حديث ديگر است كه چون پيغمبر (ص) را بمعراج بردند عرقش بزمين چكيد و گل سرخ در آن روئيد و پيغمبر (ص) فرمود: هر كه بوى مرا خواهد گل سرخ را ببويد.پ و در حديث فردوس پيغمبر (ص) فرمود: كه شب معراج از عرق من گل سفيد آفريده شد و از جبرئيل گل سرخ، از براق گل زرد.