پ142- امالى طوسى: مفيد: بسندش تا امام ششم فرمود: امام باقر ما را جمع كرد و فرمود: فرزندانم، مبادا بحقوق (ديگران) تعرض كنيد، و بر پيشامدها شكيبا باشيد، و اگر يكى از تيره شما بامرى شما را خواند كه زيانش بر شما بيشتر است از سودش براى شما او را پذيرا نشويد.پ 143- همان: بسندش تا صعصعه بن صوحان، گفت: امير مؤمنان (ع) در يك بيماريم به عيادتم آمد و فرمود: بپا كه عيادت مرا افتخار خود نسازى ميان قومت، و چون آنان را اندر كارى ديدى از آن خود را كنار مكش، زيرا مردى نباشد كه بىنياز باشد كه از قوم خود و اگر يك دست از آنان بازگيرد دستهاى بسيارى از او باز گيرند، چون آنها را در كار خيرى ديدى كمكشان كن، و اگر در كار بدى باشند سركوبشان مكن، و بايد همكاريتان در طاعت خدا باشد، زيرا هميشه در خوشى باشيد تا بر طاعت خدا همكارى كنيد و از نافرمانيهاى او يك ديگر را باز داريد.پ 144- معانى الاخبار: بسندش تا رسول خدا (ص)، فرمود: بخيل آن نيست كه زكات واجب مالش را بپردازد، و در پيشامدها بقوم خود عطا كند، و همانا بخيل بتمام معنا آنكه از زكات واجب مالش دريغ دارد، و شريك پيشامدهاى قوم نباشد و در جز آن اسرافكارى كند.پ 145- محاسن: بسندش از امام ششم (ع) كه اسيرانى نزد رسول خدا (ص) آوردند، و يكى را پيش داشتند تا گردنش را بزنند جبرئيل بآن حضرت گفت: اى محمد پروردگارت سلامت رساند و فرمايد: اين خوراك ميداد و مهماننوازى ميكرد، و در پيشامدها شكيبا بود (بدهى قومش را (چون ديه و غرامت) بگردن ميگرفت، و پيغمبر بدان مرد گفت: جبرئيل بمن گزارش داد كه تو چنان و چنانى و من تو را آزاد كردم، پس بآن حضرت گفت: پروردگارت اين كارها را دوست دارد؟ فرمود: آرى و او گفت: گواهم كه جز خدا معبود بر حقى نيست و بر اينكه تو رسول خدائى، بدان كه تو را براستى فرستاد من هرگز كسى را از مال خود محروم نكردم.
