باب در اينكه كسى كه مؤمنى را بپوشاند

پ‏1- از امام صادق (ع) فرمود:

هر كه به برادر مؤمن خود جامه‏اى براى زمستان يا تابستان بپوشاند، بر خدا سزا است كه به او از جامه‏هاى بهشت بپوشاند، و سختى جان‏كندن را آسان كند و گورش را گشاد كند و چون از

 

گور بر آيد فرشته‏ها را با دريافت مژده، ملاقات كند و اين است معنى قول خدا عز و جل در قرآنش (103 سوره انبياء): «و برخورند بدانها فرشتگان كه اين است روز شما آن روزى كه به شما وعده داده مى‏شد».پ 2- امام صادق (ع) فرمود:

هر كه به يكى از فقراء مسلمانان كه لخت است جامه‏اى بپوشاند يا چيزى براى معيشت و قوت او به وى كمك دهد، خدا عز و جل به او هفتاد هزار فرشته بگمارد تا براى هر گناهى كه كرده تا صور بدمد آمرزش خواهند.پ 3- از امام باقر (ع) كه رسول خدا (ص) فرمود:

هر كه براى برهنگى او جامه‏اى در بر يكى از فقراء مسلمانان كند يا او را براى قوت و معيشت كمك دهد به هر چه باشد، خدا به او هفتاد هزار فرشته بگمارد كه تا صور بدمد براى گناهى كه كرده آمرزش خواهند.پ 4- از على بن الحسين (ع) فرمود:

هر كه مؤمنى را بپوشاند، خدا از جامه‏هاى سبز به او بپوشاند و در حديث ديگر فرمود:

پيوسته در ضمانت خدا است تا نخى از آن جامه موجود باشد.

 

پ‏5- از امام صادق (ع) كه مى‏فرمود:

 

هر كه به مؤمنى جامه‏اى براى برهنه بودن او بپوشاند، خدا به او از استبرق بهشت بپوشاند و هر كه به مؤمن توانگرى جامه‏اى بپوشاند، تا از آن جامه پاره‏اى مانده، در حفظ خدا باشد.