پ1- از ابى حفص اعشى، از امام صادق (ع) گويد: شنيدم از او كه مىفرمود:
رسول خدا (ص) فرموده است: هر كه دنبال حاجت برادر مؤمن خود رود و براى او خيرانديشى نكند، به خدا و رسولش خيانت كرده.پ 2- از امام صادق (ع) كه فرمود:
هر مؤمنى در حاجت برادر خود اقدام كند و براى او خير انديشى و تلاش نكند، به خدا و رسولش خيانت كرده.پ 3- از ابو بصير گفته كه: شنيدم امام صادق (ع) مىفرمود:
هر كه از ياران ما براى كارى و حاجتى از برادر دينى او كمك خواسته شود و به اندازه نهايت و توانائى خود در آن نكوشد، به خدا و رسول و مؤمنان خيانت ورزيده، ابو بصير گويد: به امام صادق (ع) گفتم: مقصود شما از مؤمنان چيست؟ فرمود: همه، از دوران امير المؤمنين (ع) تا آخر آنان (چون همه مؤمنان يكى هستند).
پ4- از ابى جميله، گويد: از امام صادق (ع) شنيدم مىفرمود:
هر كه در برآوردن حاجت برادر خود اقدام كند و سپس نسبت به او در باره آن خيرانديشى و تلاش نكند، چون كسى است كه به خدا و رسولش خيانت كرده است و خدا با او طرف است.پ 5- از امام صادق (ع)، فرمود:
هر كه با برادر خود مشورت خواهد و رأى پاك و بىآلايش خود را به او ندهد، خداى عز و جل عقل و تدبير از او بگيرد.پ 6- از سماعه، گويد: شنيدم از امام صادق (ع) مىفرمود:
هر كه با برادر مؤمن خود در باره انجام حاجتى از او اقدام كند و حق نصيحت را براى او به جا نياورد، محققاً به خدا و رسولش خيانت كرده است.
