پ1- از سليمان بن عمرو، گويد: شنيدم از امام صادق (ع) كه مىفرمود:
راستى خدا اجابت نكند دعائى را از روى در غافل، پس هر گاه دعا كردى از دل بخواه و دعا كن و يقين داشته باش كه اجابت مىشود.پ 2- امام صادق (ع) فرمود: امير المؤمنين (ع) فرموده است:
خدا عز و جل دعاى دل غافل و مشغول به خيالات باطله را نپذيرد، و على (ع) را شيوه اين بود كه مىفرمود:
هر گاه يكى از شماها براى مردهاى دعا كند، در حالى دعا نكند كه دل به او ندارد ولى در دعاى به او از دل كوشد.پ 3- امام صادق (ع) فرمود:
هر گاه دعا كردى، دل را متوجه كن و پندار كه حاجتت بر در خانه آمده است.پ 4- امام صادق (ع) فرمود:
راستى خدا عز و جل اجابت نكند دعا را از روى دل سخت و با قساوت.پ 5- امام صادق (ع) فرمود:
چون رسول خدا (ص) دعا كرد براى طلب باران و آن قدر براى مردم باريد كه گفتند: غرق مىشويم و رسول خدا (ص) با دست اشاره كرد و آن را باز گردانيد، فرمود: در گرد ما باشد و بر سر ما نباشد، فرمود: پس ابرها متفرّق شدند، عرض كردند: يا رسول اللَّه! يك بار براى ما طلب باران كردى و باران بر ما نباريد و سپس طلب باران كردى و باران بر يا ما باريد؟ فرمود: راستى من دعا كردم و دل با آن نداشتم و سپس كه دعا كردم از روى نيّت دل بود.
