باب كفاف‏

پ‏1- امام باقر (ع) مى‏فرمود:

رسول خدا (ص) فرمود: خدا عز و جل فرمايد: به راستى رشك‏آورترين دوستانم نزد من مردى است سبك حال (يعنى كم مال و كم علاقه به دنيا) داراى بهره‏اى از نماز كه در نهانى، پروردگارش را عبادت كند و در ميان مردم گمنام و نشناخته به سر برد و روزى او به اندازه نياز و رفع ضرورت باشد و بر آن شكيبا بود، زود بميرد و كم ارث گذارد و زنان نوحه گر او كم باشد.پ 2- رسول خدا (ص) فرمود:

خوشا بر آنكه مسلمان باشد و زندگانيش به قدر حاجت باشد.پ 3- فرمود (ص):

بار خدايا! روزى بده به محمد و آل محمد و هر كه دوست دارد محمد

 

را پارسائى و به قدر حاجت زندگى و روزى كن كه دشمن دارد محمد و آل محمد را مال و اولاد.پ 4- از على بن الحسين (ع) كه رسول خدا (ص) به يك شترچرانى گذر كرد و فرستاد از او شربتى براى نوشيدن خواست، در پاسخ گفت: آنچه در پستان شترها است صبحانه قبيله است و آنچه در ظرفها اندوختم از آن شام آن‏ها است، رسول خدا (ص) فرمود:

بار خدايا مال و اولادش را فراوان كن، و به گوسفندچرانى گذر كرد و از او شيرى براى نوشيدن خواست، او آنچه شير در پستان گوسفندان بود دوشيد و كاسه خود را در كاسه رسول خدا (ص) برگردانيد و يك گوسفند هم نزد آن حضرت فرستاد و گفت: اين است آنچه نزد ما است و اگر هم خواهى بيشتر بدهيم، گويد: رسول خدا (ص) فرمود: بار خدايا به اندازه حاجت به او روزى بده، يكى از اصحاب وى به او گفت: يا رسول اللَّه، براى آنكه تو را رد كرد، دعائى كردى كه ما همه آن را دوست داريم و براى آنكه حاجتت برآورد دعائى كردى كه ما همه بد داريم، رسول خدا در پاسخ فرمود: به راستى آنچه كم باشد و بس باشد بهتر است از آنچه بيش است و بازى انديش است، بار خدايا به محمد و آل محمد و آل محمد به اندازه رفع حاجت روزى بده.پ 5- از امام صادق (ع) كه فرمود:

خدا عز و جل مى‏فرمايد: بنده مؤمنم غمناك مى‏شود اگر بر او تنگ گيرم و اين تنگى روزى او را به من نزديكتر سازد و بنده مؤمنم‏

 

شاد مى‏شود اگر به او وسعت روزى دهم و آن وى را از من دورتر كند.پ 6- از امام صادق (ع) كه رسول خدا (ص) فرمود:

 

خدا عز و جل فرمايد: به راستى رشك‏خيزترين دوستانم نزد من بنده‏اى است مؤمن كه از صلاح و خوبى بهره‏مند است، خوب پروردگارش را عبادت كند و در نهانى خدا را بپرستد و ميان مردم گمنام به سر برد و انگشت نما نباشد، روزى او به اندازه رفع حاجت است و بر آن صبر كند و زودش مرگ فرا رسد و ارث او اندك باشد و زنان نوحه گر بر وى كم باشند.