پ1- بريد عجلى گويد: از امام باقر (ع) تفسير قول خداى عز و جل را (61 سوره نساء): «اطاعت كنيد از خدا و اطاعت كنيد رسول و صاحب الأمرهاى از خود را- بر خود را-» پرسيدم، جوابش اين بود كه (55 سوره نساء): «آيا نگاه نكنى به آن كسانى كه بهرهاى از كتاب به آنها داده شد و (متأسفانه) به جبت و طاغوت مىگروند و مى گويند در باره آن كسانى كه كافرند، اينان راهبرترند از مسلمانان كه ايمان آورند» اين مردم در باره پيشوايان ضلالت و دلالان دوزخ مىگويند كه راهبترند از خاندان محمد (ص)، «آنهايند كسانى كه خداوند لعنتشان كرده و هر كه را خدا لعنت كرد ديگر يارى برايش نيابى، يا بلكه آنها بهرهاى از ملك ندارند»- مقصود امامت و خلافت است- «در اين گاه نقيرى به
مردم ندهند» ما هستيم مردمى كه خداوند محبوب دانسته و نقير نقطهاى است كه ميان هسته خرما است «يا بلكه به مردم حسد برند نسبت بدان چه خدا از فضل خود به آنها داده» ما هستيم مردمى كه به ما حسد برند نسبت به آن مقام امامتى كه خدا به ما داده و به همه مردم ديگر نداده، (57 سوره نساء): «محققاً به خاندان ابراهيم (ع) كتاب و حكمت داديم و به آنها ملك بزرگى ارزانى داشتيم» مىفرمايد:
از اين خاندان رسولان و پيغمبران و امامان مقرر نموديم، چطور از خاندان ابراهيم به اين حقيقت اعتراف دارند و در خاندان محمد (ص) منكر آنند؟ «برخى بدان ايمان آرد و برخى ديگر از آن رو برگرداند، دوزخ براى آتش گرفتن آنها بس است (58) به راستى آن كسانى كه به آيات ما كافر شدند در آينده آنها را در آتشى اندازيم كه هر آن گاه پوستشان سخت و آخته شد پوست ديگر به آنها بدهيم تا خوب مزه عذاب را بچشند، براى آنكه خداوند عزيز و حكيم است».پ 2- محمد بن فضيل از أبو الحسن (ع) در تفسير قول خداى تبارك و تعالى (54 سوره نساء): «بلكه حسد برند به مردم بدان چه خدا از فضل خود به آنها داده است».
فرمود: ما هستيم حسد بردهشدهها.پ 3- حمران بن اعين گويد: به امام صادق (ع) گفتم: مقصود از قول خداى عز و جل (54 سوره نساء): «به آل ابراهيم كتاب داديم» چيست؟
فرمود: نبوت است، گفتم: حكمت چيست؟ فرمود:
فهم و قضاوت، گفتم: ملك عظيم كه به آنها داده شده؟ فرمود: حق طاعت.پ 4- ابى الصباح گويد: از امام صادق (ع) پرسيدم از قول خداى عز و جل: «بلكه حسد برند به مردم بر آنچه خدا از فضل خود به آنها داده» فرمود: اى أَبا الصباح، مائيم به خدا مردمى كه به ما حسد بردند.پ 5- بُرَيدِ عجلى از امام پنجم در تفسير قول خداى عز و جل (54 سوره نساء): «محققاً به خاندان ابراهيم كتاب و حكمت داديم و ملك عظيم به آنها عطا كرديم» فرمود كه: خدا رسل و انبياء و ائمه را از آنها مقرر كرد، چطور در باره آل ابراهيم بدين حقيقت اعتراف دارند و در باره محمد (ص) منكر آنند، بريد گويد: گفتم: ملك عظيم چيست كه به آنها داده است؟ فرمود: ملك عظيم اين است كه در آنها امامانى مقرر كرده است و هر كه آنان را اطاعت كند خدا را اطاعت كرده و هر كه آنها را نافرمانى كند خدا را نافرمانى كرده، اين است ملك عظيم.
